Kierujący sprawami Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej (Patriarchatu Moskiewskiego) i wikariusz eparchii kijowskiej – metropolita boryspolski Antoni – udzielił wywiadu gazecie „Komsomolska Prawda na Ukrainie”. W rozmowie hierarcha ustosunkował się m.in. do bieżących problemów UCP PM związanych z podziałem prawosławia na Ukrainie. 

JE metr. Włodzimierz niejednokrotnie podkreślał, że wszystkie konflikty cerkiewne należy rozwiązywać w drodze dialogu. Obecnie prowadzimy oficjalny dialog z Ukraińską Autokefaliczną Cerkwią Prawosławną. Jeśli zaś mowa o tzw. Patriarchacie Kijowskim, to nie prowadzimy z nim oficjalnych rozmów. Odbyły się tylko konsultacje na temat możliwego formatu prowadzenia dialogu. 

W pamięci wielu wiernych naszej Cerkwi jeszcze żyje konflikt z lat 90. XX w.: walka o świątynie, starcia między stowarzyszeniami, w tym próba przejęcia Ławry Kijowsko-Pieczerskiej. To znacznie komplikuje przygotowanie do dialogu. Oprócz tego między naszą Cerkwią i Patriarchatem Kijowskim istnieją poważne różnice zdań na temat możliwych sposobów przezwyciężenia rozłamu. Nasza Cerkiew twierdzi, że wszyscy, którzy świadomie rozerwali związek ze światowym prawosławiem, powinni pokajać się i powrócić do łączności z innymi Cerkwiami. Jednak Patriarchat Kijowski nie uznaje swojej winy w zaistniałym rozłamie. Nie zwracając uwagi na te trudności, wierzymy, że Bóg odkryje nam drogę do przezwyciężenia rozłamu cerkiewnego na Ukrainie. 

Kiedy mówi się o lokalnej Cerkwi, to zwykle ma się na myśli utworzenie Cerkwi autokefalicznej na Ukrainie. Ale ze ściśle kanonicznego punktu widzenia Cerkiew lokalna nie musi obowiązkowo charakteryzować się pełną niezależnością. Mamy wszystko, aby twierdzić, że Ukraińska Cerkiew Prawosławna jest Cerkwią lokalną, ponieważ posiada status samorządnej w łonie Patriarchatu Moskiewskiego. Nasza Cerkiew posiada parafie i diecezje we wszystkich regionach Ukrainy, wierni są wielonarodowi (to jedna z głównych oznak lokalności), Cerkiew ma zwierzchnika. Samodzielnie podejmujemy decyzje o powołaniu nowych diecezji i wyświęcaniu nowych biskupów. Utrzymujemy w pełni kanoniczne relacje ze wszystkimi Cerkwiami prawosławnymi na świecie. 

Należy zaznaczyć, że rzecz nie dotyczy rewolucyjnej rewizji języka nabożeństw. Tradycyjnym językiem nabożeństw jest dla nas cerkiewnosłowiański, ale na prośbę parafian zezwala się na celebrowanie nabożeństw w innych językach. Przecież nabożeństwo, modlitwa to rozmowa z Bogiem, a to oznacza, że powinna być świadoma i dobrze zrozumiała. W łonie UCP nabożeństwa są sprawowane po gruzińsku, rumuńsku, węgiersku, ukraińsku itd. Z tym nie ma problemu. Jednak przekład na współczesne języki wymaga ciężkiej pracy. Do translacji są potrzebni i specjaliści, i czas. Takie prace w Cerkwi trwają. Na przykład na Wołyniu są używane książki z tekstami nabożeństw w języku ukraińskim, które wydano jeszcze w pierwszej połowie XX wieku. 

Przejrzał ks. Mariusz Synak

Źródło: http://kp.ua. 

Fot. orthodoxy.org.ua; na zdj. metropolita boryspolski Antoni.