03

2024

29

KATEGORIE

WPISÓW Z ŻYCIA CERKWII

Supraskiej Ikony Matki Bożej

Uroczystą procesją (cs. krestnyj chod) zakończyły się w niedzielę obchody święta Supraskiej Ikony Bogurodzicy. Dwudniowe uroczystości zgromadziły siedmiu biskupów, kilkudziesięciu duchownych oraz kilka tysięcy pielgrzymów z Polski i zagranicy.
Uroczyste całonocne czuwanie (cs. wsienoszcznoje bdienije) celebrowali: metr. Sawa, metr. Damaskinos z Grecji, abp Jeremiasz, abp Jakub, bp Grzegorz, bp Jerzy i bp Paisjusz w asyście kapłanów i diakonów. Śpiewał kilkudziesięcioosobowy chór złożony z miejscowych chórzystów i sympatyków monasteru.

Nabożeństwa, jak co roku, trwały całą noc. Akatyst (cs. akafist) przed słynącą cudami Supraską Ikoną Matki Bożej, godzinę przed północą, sprawował biskup Grzegorz. Dwie godziny później, na katakumbach, panichidzie z akatystem za zmarłych przewodniczył archimandryta Gabriel.

Pierwszą nocną Boską Liturgię, o godz. 3.30 celebrował biskup Paisjusz. Nabożeństwo sprawowane było w cerkwi pw. wlk. męcz. Jerzego Zwycięzcy na parafialnym cmentarzu.

Drugą Boską Liturgię, w cerkwi ap. Jana Teologa, sprawował biskup Jerzy. Podczas liturgii śpiewał chór im. Bohdana Onisimowicza pod dyrekcją Marcina Abijskiego.

O godz. 8.00, w domowej cerkwi pw. Supraskiej Ikony Matki Bożej, rozpoczęła się kolejna Liturgia, której przewodniczył o. Aleksander Makal.

Ostatnią świąteczną Boską Liturgię celebrowali metropolici: Sawa i Damaskinos oraz arcybiskupi: Jeremiasz, Jakub i biskup Grzegorz w asyście licznie zgromadzonych kapłanów i diakonów.

Supraska Ikona Bogurodzicy jest ikoną typu Hodegetria (z gr. Przewodniczka, ros. Putiewoditielnica). Układ ikony jest podobny do Smoleńskiej Ikony Bogurodzicy i dlatego jej święto przypada na 10 sierpnia (28 lipca w st. stylu). Została podarowana monasterowi w XVI w. przez biskupa smoleńskiego, a następnie metropolitę kijowskiego Józefa Sołtana. W czasie I wojny światowej ewakuowani mnisi wywieźli ikonę w głąb Rosji. Do Supraskiej Ławry już nigdy nie powróciła. Obecnie czczona ikona jest wierną kopią wykonaną na czterechsetlecie monasteru.

Po wojnie, święto ku czci Bogurodzicy przedstawionej na Supraskiej Ikonie zaczęto obchodzić dopiero za czasów drugiego proboszcza supraskiej parafii - o. Aleksandra Makala (1971-1984). Okazją stała się lokalna tradycja, wg której każda okoliczna wieś ma swojego patrona lub święto i w tym dniu jej mieszkańcy szczególnie zanoszą modlitwy w intencji tej miejscowości i miejscowej ludności. Takiego święta nie miał tylko Supraśl. Jak wspomina o. Aleksander, podczas pierwszych obchodów, w Boskiej Liturgii uczestniczyło zaledwie kilka osób. Jednak z roku na rok święto stawało się coraz bardziej popularne.
Swój rozkwit obchody ku czci Supraskiej Ikony Bogurodzicy zaczęły przeżywać wraz z odrodzeniem w Supraślu tradycji monastycznych.