ap. Łukasz

Ew. Łk 17 (5, 1–11)

Rozdział 5.
Perykopa 17.:
1. A zdarzyło się, że tłum napierał na Niego i słuchał Słowa Bożego, a On stał *nad jeziorem Genezaret,
2. i ujrzał dwie łodzie stojące u brzegu; rybacy zaś, wysiadłszy z nich, myli sieci.
3. Kiedy zaś wsiadł do jednej z łodzi, tej Szymonowej, poprosił go, aby odpłynął trochę od brzegu, i usiadłszy, z łodzi nauczał tłumy.
4. Gdy zaś przestał przemawiać, rzekł do Szymona: – Odpłyń na głębinę i rzućcie sieci wasze do połowu.
5. A Szymon odpowiadając, rzekł: – Nauczycielu, trudząc się przez całą noc, nic nie złowiliśmy. Jednak ze względu na Słowo Twoje rzucę sieci.
6. I to uczyniwszy, złowili tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich się przerywały.
7. I dali znak współtowarzyszom z drugiej łodzi, aby przyszli im pomóc. I przyszli, i napełnili obie łodzie tak, że tonęły.
8. Co widząc, Szymon Piotr upadł do kolan Jezusa, mówiąc: – Odejdź ode mnie, Panie, albowiem człowiekiem grzesznym jestem.
9. Lęk bowiem chwycił go i wszystkich [razem] z nim na widok mnóstwa ryb, które złowili.
10. Także Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli współtowarzyszami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: – Nie lękaj się, odtąd ludzi łowić będziesz.
11. I wyciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.
Koniec niedzieli.



_______________________________

Niedziela osiemnasta: W tych dniach, stał Jezus*





Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).