ap. Łukasz
Ew. Łk 100 (20, 9–18)
Rozdział 20.
Perykopa 100.:
9. A ludowi zaczął opowiadać tę przypowieść: *– Człowiek [pewien] zasadził winnicę, przekazał ją rolnikom i wyjechał na dłużej.
10. We właściwym czasie posłał sługę do rolników, aby mu dali część owoców winnicy. Rolnicy zaś, pobiwszy go, odesłali go z pustymi rękoma.
11. I ponownie posłał drugiego sługę, oni zaś i tego pobiwszy i znieważywszy, odesłali z pustymi rękoma.
12. Jeszcze raz posłał, już trzeciego, oni zaś i tego poraniwszy, wyrzucili.
13. Wtedy pan winnicy powiedział: – Cóż uczynię? Syna mego umiłowanego poślę, tego może uszanują.
14. Widząc go zaś, rolnicy rozważali między sobą, mówiąc: – To jest dziedzic, zabijmy go, aby dziedzictwo nasze było!
15. I wyrzuciwszy go poza winnicę, zabili. Co więc uczyni im pan winnicy?
16. Przyjdzie i wygubi tych rolników, a winnicę odda innym. I usłyszawszy to, rzekli: – Oby się tak nie stało!
17. On zaś, spojrzawszy bacznie na nich, rzekł: – Co znaczy zatem to, co napisano:
Kamień, który odrzucili budujący
ten stał się kamieniem węgielnym?
18. Każdy, kto upadnie na ten kamień, będzie rozbity, na kogo zaś ten kamień spadnie, zmiażdży go.
Koniec czwartku.
_______________________________
Czwartek dwudziestego ósmego tygodnia: Rzecze Pan taką przypowieść:*
Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).
