ap. Paweł

Ap. 321 (Hbr 9, 8–10, 15–23)

Rozdział 9.
Perykopa 321.:
8. Przez to *Duch Święty daje do zrozumienia, że dopóki istnieje pierwszy namiot, dopóty nie jest otwarta droga do miejsca poświęconego Bogu.
9. Taki jest obraz czasów składania ofiar bezkrwawych i krwawych, które nie potrafią udoskonalić wewnętrznie tego, kto spełnia służbę Bożą.
10. Są to przecież tylko różne przepisy dotyczące naturalnego porządku: o pokarmach, napojach i obmyciach, nadane do czasu ostatecznego uporządkowania tych spraw.
Przestąp [czytając Apostoł] wtorku:
Perykopa:
11. Natomiast Chrystus, **arcykapłan dóbr obecnych, wszedł raz na zawsze do miejsca poświęconego Bogu przez lepszy, doskonalszy namiot, nie sporządzony ręką, to znaczy nie należący do świata doczesnych stworzeń.
12. Wszedł z własną krwią, a nie z krwią koźląt i cieląt, i osiągnął wieczne odkupienie.
13. Jeśli już pokropienie krwią koźląt i cieląt, oraz popiołem jałówki uświęca skalanych, dając im oczyszczenie zewnętrzne,
14. to tym bardziej krew Chrystusa, który potęgą ducha wieczystego złożył w ofierze Bogu samego siebie nieskalanego, oczyści nasze sumienie od uczynków martwych, abyśmy oddawali cześć Bogu żyjącemu [i prawdziwemu].
Koniec niedzieli.
Czytaj [Apostoł] wtorku:
15. Dlatego też jest pośrednikiem nowego "testamentu", aby ci, którzy zostali powołani do dziedzictwa wiecznego, otrzymali obietnicę, poniósł bowiem śmierć dla odkupienia wykroczeń popełnionych za czasów pierwszego "testamentu".
16. Przecież tam, gdzie chodzi o testament, trzeba, żeby ten, który go sporządził, umarł. 
17. Testament staje się prawomocny ze śmiercią, nigdy bowiem nie ma mocy, gdy żyje ten, który go sporządził.
18. Stąd też i poprzedni nabrał mocy przez krew.
19. Kiedy Mojżesz odczytał całemu ludowi wszystkie przepisy Prawa, wziąwszy krew cieląt z wodą, wełnę szkarłatną i hizop skropił samą księgę i cały lud,
20. mówiąc: "To jest krew testamentu, który jest dla was Bożym przykazaniem".
21. W ten sposób skropił również namiot i wszystkie sprzęty używane w służbie Bożej.
22. Powiedziałbym, że według Prawa wszystko oczyszcza się krwią, a bez przelania krwi nie ma odpuszczenia.
23. Jeżeli więc trzeba było oczyszczać samo tylko wyobrażenie tego, co jest w niebie, to o ileż większych ofiar wymaga to sanktuarium, co jest w niebie.
Koniec wtorku.



_______________________________

Wtorek trzydziestego tygodnia: Bracia, przez to*
Niedziela piąta [Wielkiego] Postu: Bracia, Chrystus**
To także i św. Symeonowi.




Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal