ap. Paweł

Ap. 323 (Hbr 10, 1–18)

Perykopa 322.<<
>>Perykopa 324.:
Rozdział 10.
Perykopa 323.:
1. Skoro zatem Prawo *dotyczyło cienia dóbr przyszłych a nie ich samych, nigdy nie potrafi doprowadzić do doskonałości tych, którzy co roku przynoszą ofiary bezustannie składane.
2. Czyż nie zaprzestano by ich składać, gdyby uczestnicy tych obrzędów raz oczyszczeni nie mieli już świadomości grzechów?
3. Ale przez nie corocznie przypomina się grzechy.
4. Niemożliwe jest przecież, żeby krew cieląt i koźląt gładziła grzechy.
5. Dlatego też wchodząc na świat powiada: "Ofiary krwawej czy bezkrwawej nie chciałeś, lecz ciało mi przysposobiłeś.
6. Ofiary całopalne i składane za grzech nie spodobały ci się.
7. Zatem rzekłem: Oto przyszedłem – napisano o mnie w zwoju księgi – żeby spełniać, o Boże, wolę Twoją".
8. Najpierw mówi: "Ofiar krwawych i bezkrwawych ani całopalnych i składanych za grzech nie chciałeś, bo nie podobały Ci się" – a takie składa się zgodnie z Prawem.
9. Następnie powiada: "Oto przychodzę, aby spełniać Twoją wolę" – znosi więc owo pierwsze, aby zaprowadzić to drugie.
10. Dzięki tej woli zostaliśmy uświęceni przez ofiarę z ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze złożoną.
11. Wszak każdy kapłan spełnia codziennie służbę Bożą i składa wciąż swoje ofiary, które jednak nigdy nie mogą zgładzać grzechów.
12. Ten natomiast raz na zawsze złożył jedną ofiarę krwawą za grzech i "zasiadł po prawicy Bożej".
13. Odtąd oczekuje, "aż jego nieprzyjaciele zostaną rzuceni jak podnóżek pod jego stopy".
14. Przez tę jedną ofiarę uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy mają być uświęceni.
15. Daje nam przecież świadectwo i Duch Święty, skoro powiedział:
16. "To jest przymierze, które zawrę z nimi po owych dniach, powiada Pan; włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je w ich myślach,
17. a ich grzechów i nieprawości nie będę już więcej pamiętał".
Koniec środy.



_______________________________

Środa trzydziestego tygodnia: Bracia, Prawo*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal