11. Maria zaś *stała przy grobowcu na zewnątrz, płacząc. Gdy tak płakała, schyliła się do grobowca.

12. I widzi dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa: jednego przy głowie i jednego przy stopach.

13. I mówią oni do niej: – Niewiasto, czemu płaczesz? Mówi im: – Zabrali Pana mego i nie wiem, gdzie Go położyli.

14. To powiedziawszy, obróciła się i widzi Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to Jezus jest.

15. Mówi jej Jezus: – Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona sądząc, że to ogrodnik, mówi Mu: – Panie, jeśli ty Go zabrałeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę.

16. Mówi jej Jezus: – Mariam! Ona zaś, obrócona, mówi do Niego po hebrajsku: – Rabbuni (co się tłumaczy: Nauczycielu).

17. Mówi jej Jezus: – Nie dotykaj mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Pójdź do braci moich i powiedz im: – Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, Boga mego i Boga waszego.

18. Przychodzi Mariam Magdalena, zwiastując uczniom: – Widziałam Pana, oraz to, co jej powiedział.