ap. Paweł
Ap. 257 (Kol 3, 4–11)
Perykopa 256.<<
Rozdział 3.
Perykopa 257.:
4. A kiedy *Chrystus – nasze życie ukaże się, wtedy i wy razem z Nim zajaśniejecie w chwale.
5. Uśmiercajcie zatem w ciele waszym to, co jest przyziemne: rozpustę, nieczystość, lubieżność, złą pożądliwość i żądze nadmiernego posiadania, która jest bałwochwalstwem.
6. To właśnie ściąga karząca sprawiedliwość Boga na zbuntowanych.
7. Wy także niegdyś wiedliście podobne życie, kiedyście żyli w tych (grzechach).
8. Lecz teraz wyrzućcie daleko od siebie to wszystko: gniew, niechęć, złość, bluźnierstwo, a nieprzyzwoite słowa niech niekalają waszych ust.
9. Nie okłamujcie się wzajemnie, zwlekliście przecież z siebie "starego człowieka" z jego uczynkami,
10. a przyoblekliście się w "nowego człowieka", który odnawia się ustawicznie ku głębszemu poznaniu Tego, co go stworzył na swoje podobieństwo.
11. A tam już nie ma Greka ni Żyda, obrzezanego i nie obrzezanego, nie ma barbarzyńcy ni Scyty, niewolnika ani wolnego, lecz wszystkim we wszystkich jest Chrystus.
Koniec niedzieli.
_______________________________
Niedziela dwudziesta dziewiąta: Bracia, kiedy*
To także w niedzielę Praojców.
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal