ap. Paweł
Ap. 333 (Hbr 12, 25–26; 13, 22–25)
Perykopa 332.<<
Rozdział 12.
Perykopa 333.:
25. Strzeżcie się, *żebyście nie odtrącili Przemawiającego do was. Jeśli bowiem oni nie uszli kary, odtrąciwszy tego, który mówił do nich na ziemi, to tym bardziej my nie ujdziemy kary, wzgardziwszy Przemawiającym do nas z nieba,
26. którego głos wstrząsnął wtedy ziemią, a teraz zapowiedział tymi słowy: "Jeszcze raz wstrząsnę" nie tylko "ziemią", lecz także "niebem".
Przestąp [czytając Apostoła] wtorku, na koniec tego listu.
27. Owo zaś "jeszcze raz" wskazuje na przemienienie stworzeń, które podlegają zmianom, aby trwało to, co zmianom nie podlega.
Perykopa:
28. Dlatego otrzymując trwałe królestwo, bądźmy wdzięczni. Tak najlepiej służyć będziemy Bogu z czcią i bojaźnią Boga,
29. bo przecież nasz "Bóg jest ogniem trawiącym".
Rozdział 13.
1. Miłość braterska niech zawsze trwa.
2. Nie zapominajcie o gościnności, bo dzięki niej niektórzy, nie wiedząc o tym, ugościli aniołów.
3. Pamiętajcie o więźniach, jakbyście razem z nimi byli uwięzieni, o dręczonych, bo przecież i sami jesteście ludźmi.
4. Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże małżeńskie niech będzie nieskalane, Bóg bowiem osądzi rozpustników i cudzołożników.
5. Unikajcie chciwości, bądźcie zadowoleni z tego, co posiadacie - On sam bowiem powiedział: "Ani cię nie opuszczę, ani też cię nie zostawię".
6. Będąc dobrej myśli, mówcie: "Pan jest mi obrońcą, a nie będę się lękał, cóż mi zrobi człowiek?"
Perykopa 334.:
7. Pamiętajcie o waszych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, a rozważając ostatnie chwile ich życia naśladujcie ich wiarę.
8. Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki.
9. Nie dajcie się zwodzić rozmaitym obcym naukom, dobrze jest bowiem umacniać serce łaską, a nie pokarmami nic nie dającymi tym, którzy o nie zabiegają.
10. Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa spożywać ci, którzy służą namiotowi.
11. Mięso tych zwierząt, których krew wnosi arcykapłan do sanktuarium jako ofiarę za grzech, spala się przecież poza obozem.
12. Dlatego też Jezus, aby uświęcić lud własną krwią, poniósł mękę poza bramą (miasta).
13. Wyjdźmy przeto do Niego poza obóz, dzieląc z Nim Jego zniesławienie.
14. Nie mamy przecież tutaj trwałego miasta, ale dążymy do tego, które nas czeka w przyszłości.
15. Przez Niego więc składajmy Bogu ustawicznie ofiarę uwielbienia, to jest owoc ust, które wysławiają Jego imię.
16. Nie zapominajcie zaś o czynieniu dobra i zachowaniu jedności, bo takimi ofiarami cieszy się Bóg.
Perykopa 335.:
17. Ufajcie waszym przełożonym i bądźcie im posłuszni, bo oni odpowiadając za was czuwają nad waszymi duszami. Niech czynią to z radością a nie z narzekaniem, bo to przyniosłoby wam szkodę.
18. Módlcie się za nas, jesteśmy bowiem przekonani, że mamy czyste sumienie i pragniemy we wszystkim dobrze postępować.
19. Proszę, módlcie się zwłaszcza o to, abym mógł jak najszybciej do was powrócić.
20. A Bóg pokoju, Ten, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spomiędzy umarłych wielkiego Pasterza owiec, Pana naszego Jezusa,
21. oby was udoskonalił we wszystkim, co dobre, abyście spełniali Jego wolę. Niech sprawia w was to, co jest Mu miłe, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki (wieków). Amen.
Czytaj [Apostoła] wtorku:
22. Proszę zaś was, bracia, znieście cierpliwie te napomnienia, krótko je przecież ująłem.
23. Wiedzcie, że nasz brat Tymoteusz został uwolniony. Jeżeli się pospieszy, to razem was odwiedzimy.
24. Pozdrówcie wszystkich waszych przełożonych i wszystkich świętych. Pozdrawiają was (bracia) z Italii. 25. Łaska z wami wszystkimi! Amen.
Koniec wtorku.
_______________________________
Wtorek trzydziestego pierwszego tygodnia: Bracia, strzeżcie się,*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
