ap. Paweł
Ap. 303 (Hbr 1, 1–12)
Perykopa 302.<<
Rozdział 1.
Perykopa 303.:
1. Bóg, *który niegdyś przemawiał do ojców wielokrotnie i w różny sposób przez proroków,
2. w tych czasach ostatecznych przemówił do nas przez Syna. Jego ustanowił spadkobiercą wszystkich dóbr, przez Niego też uczynił wszystko, co jest stworzone.
3. On, jako odbicie ukazujące Jego chwałę i jako obraz Jego istoty, podtrzymuje wszystko swoim potężnym słowem. On dokonał oczyszczenia z grzechów i zasiadł w niebie po prawicy (Bożego) Majestatu.
4. Stał się tym wyższy od aniołów, że odziedziczył imię wybitniejsze niż oni.
5. Któremu to z aniołów kiedykolwiek rzekł (Bóg): "Synem moim jesteś, jam cię dziś zrodził"? I znowu: "Ja będę dla niego ojcem, a on będzie dla mnie synem"?
6. Kiedy zaś powtórnie wprowadza pierworodnego na świat, powiada: "Niech padną przed Nim na twarz wszyscy aniołowie Boży".
7. O aniołach wprawdzie powiada: "On czyni aniołów swymi wichrami, a sługi swoje płomieniami ognistymi".
8. O synu jednak: "Tron Twój, o Boże, na wieki wieków, a berłem sprawiedliwym jest berło Twego panowania.
9. Umiłowałeś sprawiedliwość a znienawidziłeś bezprawie, dlatego namaścił Ciebie, Boże, Twój Bóg olejem wesela, a nie żadnego z Twych towarzyszy".
Perykopa 304.:
10. Ponadto: "Ty, Panie, na początku **umocniłeś ziemię i dziełem Twoich rąk są niebiosa,
11. one przeminą, ale Ty przetrwasz, wszystkie zestarzeją się jak szata,
12. jak zwierzchnie okrycie je zwiniesz jak płaszcz – zostaną zmienione. Ty sam natomiast trwasz i Twoje lata nie ustaną".
Koniec soboty i wigilii [Narodzenia Chrystusa].
_______________________________
W sobotę pierwszą [Wielkiego] Postu: Bóg,*
To także w wigilię Narodzenia Chrystusa.
Niedziela druga [Wielkiego] Postu: Ty, Panie, na początku**
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal