7. Bądźcie więc ulegli *Bogu, a przeciwstawiajcie się szatanowi, wtedy ucieknie od was.

8. Zbliżajcie się do Boga, a On przybliży się do was. Oczyśćcie ręce, grzesznicy, i uświęćcie serca, ludzie rozdarci wewnętrznie!

9. Odczuwając swą marność, biadajcie i płaczcie! Śmiech wasz niech zamieni się w żałość, a radość wasza – w smutek.

10. Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy!

11. Bracia! Nie ubliżajcie sobie nawzajem! Kto ubliża bratu albo osądza brata swego, uwłacza Prawu i osądza Prawo. Jeśli zaś osądzasz Prawo, nie jesteś wykonawcą Prawa, lecz sędzią.

12. (A przecież) jeden jest (tylko) Prawodawca i Sędzia, który może zbawiać i zatracać. Kim natomiast jesteś ty, który osądzasz bliźniego?

13. A teraz wy, którzy mówicie: Dzisiaj lub jutro udamy się do tego lub innego miasta, spędzimy tam rok, będziemy handlować i ciągnąć zyski! –

14. Wy, którzy nie wiecie, co jutro przyniesie! Bo czymże jest wasze życie? Dymem jesteście, który zjawia się na chwilę, a potem znika!

15. Powinniście natomiast mówić: Jeżeli Pan zechce, dożyjemy i zrobimy to lub owo. –

16. Teraz zaś chełpicie się i przechwalacie. Wszelka taka chełpliwość jest zła.

17. Ten zaś, kto umie dobrze czynić, a nie czyni – dopuszcza się grzechu.

1. A teraz wy, bogacze, opłakujcie gorzko cierpienia, które was czekają.

2. Przepadło wasze bogactwo, mole pożarły szaty!

3. Złoto i srebro zardzewiało, ta rdza będzie świadczyć przeciwko wam i zniszczy was jak ogień. Nagromadziliście sobie skarbów na dni (już) ostateczne!

4. Oto nie wypłacona przez was należność robotników, którzy żęli wasze łany, woła (o pomstę), i wołania żeńców dotarły do Pana Zastępów.

5. Żyliście na ziemi w zbytku i rozkoszy, utuczyliście się na dzień rzezi.

6. Potępiliście i zabili sprawiedliwego, a on się nie bronił.

7. Wytrwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana! Oto rolnik, wyczekuje drogocennego plonu ziemi, cierpliwie wypatrując, aż spadnie deszcz jesienny i wiosenny.

8. I wy także trwajcie cierpliwie i umacniajcie swe serca, gdyż bliskie jest przyjście Pana.

9. Nie uskarżajcie się, bracia, jedni na drugich, abyście nie byli sądzeni. Oto Sędzia (już) stoi u drzwi.

Koniec czwartku.

_______________________________