ap. Piotr
Ap. 58 (1 P 1, 1–2, 10–12; 2, 6–10)
Perykopa 57.<<
>>Perykopa.
Rozdział 1.
Perykopa 58.:
1. Piotr, apostoł *Jezusa Chrystusa – do przychodniów w diasporze Pontu, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii,
2. do wybranych zgodnie z uprzednim planem Boga Ojca, przez uświęcenie w Duchu, do uległości (ewangelii) i do pokropienia Krwią Jezusa Chrystusa! Łaska i pokój niech będzie w pełni waszym udziałem!
Przestąp [czytając Apostoł] piątku.
Perykopa:
3. Niech będzie uwielbiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który w swoim wielkim miłosierdziu przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa zrodził nas na nowo do nadziei pełnej życia,
4. do niezniszczalnego, nieskalanego, wiecznego dziedzictwa, zachowanego dla was w niebie.
5. Wy zaś strzeżeni jesteście mocą Bożą przez wiarę, aby przygotowane zbawienie objawiło się w czasie ostatecznym.
6. Dlatego radujecie się, chociaż na razie różne doświadczenia zasmucają was czasem,
7. aby wasza wypróbowana wiara okazała się daleko cenniejsza od zniszczalnego złota, które próbuje się w ogniu. Przyniesie to wam chwałę, cześć i sławę w dniu objawienia się Jezusa Chrystusa.
8. Jego to miłujecie, chociaż nie widzieliście Go, a i teraz nie widząc – wierzycie w Niego, a wierząc – cieszyć się będziecie radością niewymowną i pełną chwały,
9. gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz!
Koniec pierwszej paremii. Czytaj [Apostoł] piątku:
10. Zbawienie to było przedmiotem rozważań i dociekań proroków, którzy mówili z natchnienia Bożego o łasce dla was (przewidzianej),
11. badając, na kogo i na jaki czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusa, naprzód świadcząc o cierpieniach Chrystusa i o uwielbieniach, jakie po nich nastąpią.
12. Zostało im objawione, że nie im, lecz raczej wam służyło to, co teraz zwiastowali wam głosiciele ewangelii za sprawą Ducha Świętego zesłanego z nieba, a w co wgłębić się pragną (nawet) aniołowie.
Przestąp [czytając Apostoł] piątku.
Perykopa:
13. Dlatego [umiłowani] czuwajcie nad sobą w pełni trzeźwi, pokładajcie swoją nadzieję w łasce, którą wam daje objawienie Jezusa Chrystusa,
14. bądźcie posłuszni, nie kierujcie się dawnymi pożądliwościami, którym ulegaliście, gdy żyliście (jeszcze) w nieświadomości,
15. lecz w całym postępowaniu stańcie się świętymi, tak jak świętym jest Ten, który was powołał.
16. Napisane jest bowiem: "Świętymi bądźcie, bo Ja jestem Święty!"
17. A skoro Ojcem nazywacie Tego, który sądzi bezstronnie każdego według jego uczynków, bogobojnie przeżywajcie czas waszego pielgrzymowania,
18. świadomi, że nie srebro ani złoto, których wartość przemija, było okupem uwalniającym was z marnego sposobu życia odziedziczonego po przodkach,
19. ale drogocenna Krew Chrystusa - Baranka niepokalanego i bez skazy.
Koniec paremii drugiej.
20. Był on przewidziany wprawdzie już przed stworzeniem świata, ale został objawiony w czasach ostatecznych ze względu na was.
21. Przez Niego uwierzyliście w Boga, który wskrzesił Go z martwych i obdarzył chwałą, tak że wasza wiara i nadzieja jest w Bogu!
22. Oczyściwszy dusze przez posłuszeństwo Prawdzie, gorąco miłujcie się wzajemnie czystym sercem, aby osiągnąć szczerą miłość braterską
23. i narodzić się na nowo nie z nasilenia, które podlega zniszczeniu, lecz (z nasienia) niezniszczalnego, przez słowo Boga, który żyje i trwa na wieki!
24. "Bo wszelkie stworzenie jest niby trawa i wszelka jego wspaniałość niby kwiat polny! Usycha trawa, kwiat więdnie,
25. ale słowo Pana trwa na wieki!" Ono właśnie jest ogłoszoną wam dobrą nowiną.
Rozdział 2.
1. Odrzuciwszy więc wszelkie zło i fałsz, obłudę, zazdrości i wszelkie obmowy,
2. jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu rośli i osiągnęli zbawienie!
3. Wszak "doświadczyliście, że dobry jest Pan!"
4. Przystępując do Niego, do żywego Kamienia, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i okrytego chwałą,
5. sami również jak żywe kamienie budujcie swój dom duchowy, święte kapłaństwo, aby przez Jezusa Chrystusa składać ofiary duchowe, miłe Bogu!
Czytaj [Apostoł] piątku:
6. Bo w Piśmie Świętym jest (zdanie): "Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a ten, kto weń wierzy, nie zawstydzi się!"
7. Wam przeto, wierzącym, chwała! Dla niewierzących zaś ten "Kamień, który odrzucili budujący, stał się podstawą węgła"
8. oraz "Kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia". Oni nieposłuszni słowu potykają się; taki ich los spotyka.
9. Wy natomiast jesteście "plemieniem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem odkupionym". "abyście głosili chwalebne dzieła" Tego, który powołał was z ciemności do swojego przedziwnego światła.
10. Niegdyś byliście "nie-ludem", teraz zaś jesteście "ludem Bożym", (niegdyś) byliście "tymi, co nie doznawali miłosierdzia", teraz zaś jesteście "tymi, którzy miłosierdzia dostąpili".
Koniec piątku.
_______________________________
Piątek trzydziestego drugiego tygodnia: Piotr, apostoł*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
