9. tak Pan umie *wybawiać pobożnych z doświadczeń, a niesprawiedliwych zachować na dzień sądu dla ukarania,

10. tych zwłaszcza, którzy ulegają nieczystym pożądliwościom ciała i urągają godności Pana. Zarozumiali zuchwalcy, którzy nie obawiają się bluźnić aniołom,

11. podczas gdy aniołowie, choć przeważają ich potęgą i władzą, nie oskarżają ich przed Panem o bluźnierstwo.

12. Oni zaś jak nierozumne zwierzęta, z natury swej zrodzone na to, aby je chwytać i zabijać, bluźnią temu, czego nie znają, i zginą w swym zepsuciu, ponosząc karę za swoją nieprawość.

13. Szczęście swe upatrują w codziennych rozkoszach, plugawi i słabi oddają się swym uciechom siedząc razem z wami przy stole.

14. Ciągle wypatrują okazji do cudzołóstwa, nie przestają grzeszyć, uwodzą dusze słabe, przeklęci, serca swe zaprzedali chciwości.

15. Opuściwszy drogę prawą, zbłądzili, zbaczając na drogę Balaama, syna Bosora, który dał się skusić zapłatą za nieprawość,

16. ale został skarcony za swą niegodziwość; nieme juczne bydlę przemówiwszy ludzkim głosem zapobiegło szaleństwu wieszczka.

17. Są to źródła bez wody i chmury gnane wichrem gwałtownym! Czeka ich mrok ciemności.

18. Rozprawiając bowiem wyniośle a bezsensownie, kuszą do rozkoszy cielesnych i rozpusty tych, którzy dopiero co uciekli od pogrążonych w błędzie.

19. Obiecują im wolność, sami będąc niewolnikami zepsucia. Jest się bowiem niewolnikiem tego, komu się uległo.

20. Bo jeśli uszli przed brudami świata dzięki poznaniu Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, a pogrążając się w nie znowu im ulegają, to koniec ich staje się gorszy od początku.

21. Lepiej by bowiem było dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją – odwrócić się od świętych przykazań, które im dano.

22. Sprawdza się na nich przysłowie: "Wrócił pies do swoich wymiocin" i wymyta świnia – do tarzania się w błocie.

Koniec wtorku.

_______________________________