1. Ten to już drugi list piszę do was, umiłowani! *Pokrzepiam w nich szczerego ducha waszego, przypominając,

2. abyście zachowywali w pamięci ogłoszone niegdyś przez świętych proroków wypowiedzi i nakazy Pana i Zbawiciela głoszone przez apostołów waszych,

3. świadomi przede wszystkim, że przyjdą w dniach ostatecznych drwiący szydercy, którzy będą postępowali według swych własnych pragnień,

4. mówiąc: "Gdzie jest zapowiedź Jego przyjścia? Odkąd bowiem pomarli ojcowie, wszystko tak samo trwa (jak) od początku stworzenia".

5. Rozmyślnie bowiem tają to przed sobą, że od dawna istniały niebiosa i ziemia utworzona Bożym słowem spośród wód i przez wodę,

6. przez nie ówczesny świat zginął w klęsce potopu.

7. A to samo słowo zachowuje dla ognia obecne niebiosa i ziemię i otacza je opieką aż do dnia sądu i zagłady ludzi bezbożnych.

8. O tym jednym zaś nie zapominajcie, umiłowani, że jeden dzień dla Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.

9. Nie odwleka Pan ogłoszonej obietnicy – choć niektórzy sądzą, że odwleka – lecz jest dla was wspaniałomyślny, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do nawrócenia.

10. Dzień zaś Pana nadejdzie, jak złodziej. Przeminą niebiosa, żywioły ogarnięte żarem rozpadną się, a ziemia i (będące) na niej dzieła ulegną spaleniu.

11. Skoro to wszystko w ten sposób ma ulec zagładzie, to jak święcie i pobożnie powinniście żyć,

12. oczekując i przyspieszając przyjście dnia Pana, (dnia), w którym spłoną niebiosa rozżarzone ogniem i spalą się fundamenty świata!

13. Lecz my oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość, zgodnie z Jego obietnicą!

14. Toteż, umiłowani, oczekując tego, starajcie się gorliwie, aby On zastał was nieskalanych i bez zmazy w pokoju!

15. A cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienie, jak to dzięki udzielonej mu mądrości napisał wam również umiłowany brat nasz Paweł.

16. Pisze też o tym i we wszystkich listach. Są w nich pewne sprawy trudne do zrozumienia, które niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają na własną swoją zgubę, podobnie jak inne Pisma.

17. Wy natomiast, umiłowani, wiedząc już o tym, strzeżcie się, abyście nie dali się uwieść błędom ludzi bezbożnych i zachowali swą stałość.

18. Wzrastajcie w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała i teraz , i po dzień wieczności! Amen.

Koniec środy.

_______________________________