6. Albowiem Bóg, *który rozkazał, aby z ciemności zabłysło światło, sam rozjaśnił nasze serca światłością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa.

7. Skarb ten przechowujemy w glinianych naczyniach, po to, aby (wiedziano), że ta przeogromna moc pochodzi od Boga, a nie z nas.

8. Zewsząd doznajemy utrapień, lecz nie jesteśmy tym przytłoczeni, przeżywamy wątpliwości, ale nie rozpaczamy.

9. Znosimy prześladowania, lecz nie jesteśmy opuszczeni, obalają nas na ziemię, ale nie giniemy.

10. Zawsze nosimy w sobie umieranie Jezusa, aby i życie Jezusa pokazało się w nas.

11. Nieustannie bowiem my, którzy żyjemy, jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby i życie Jezusa pokazało się w naszym śmiertelnym ciele.

12. Tak więc w nas działa śmierć, a w was życie.

13. Mamy tego samego ducha wiary, o którym napisano: "Uwierzyłem, dlatego przemówiłem". My również wierzymy i dlatego przemawiamy.

14. Wiemy przecież, że Ten, który wskrzesił Pana Jezusa, i nas razem z Jezusem wskrzesi i wraz z wami postawi przed swoim trybunałem.

15. Wszystko to czynimy dla was, aby łaska pomnożona na skutek wzrastającej liczby wiernych spotęgowała dziękczynienie na chwałę Bożą.

Koniec niedzieli, i świętych mnichów.

_______________________________