ap. Paweł

Ap. 140 (1 Kor 8,8 – 9,2)

Rozdział 8.
Perykopa 140.:
8. Sam pokarm *nie zbliża nas do Boga. Gdy przestajemy jeść, niczego nie tracimy, a gdy jemy, niczego nie zyskujemy.
9. Uważajcie jednak, aby wasza swoboda w tej dziedzinie nie była powodem zgorszenia dla tych, którzy mają błędne sumienie.
10. Gdyby bowiem ktoś o błędnym sumieniu zobaczył ciebie, który uchodzisz za posiadającego odpowiednią wiedzę, jak zasiadasz do stołu w świątyni pogańskiej, czy nie skłoniłoby to jego do spożywania pokarmów pochodzących z ofiar składanych bożkom?
11. Na skutek tego twoja wiedza sprowadziłaby zgubę na brata o błędnym sumieniu, za którego przecież umarł Chrystus.
12. W ten sposób grzesząc przeciw braciom i raniąc ich błędne sumienie, grzeszycie przeciw Chrystusowi.
13. Jeżeli więc pokarm gorszy mego brata, przenigdy nie będę jadł mięsa, aby go nie zgorszyć.
Rozdział 9.
1. Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, Pana naszego? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu?
2. Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was na pewno nim jestem. Wy jesteście pieczęcią mego urzędu apostolskiego w Panu.
Koniec niedzieli mięsopustnej.



_______________________________

Niedziela trzydziesta piąta, mięsopustna: Bracia, pokarm*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal