19. Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać.

20. Ale jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi. Albowiem usta Pańskie [to] wyrzekły.

21. Jakżeż to miasto wierne stało się nierządnicą? Syjon był pełen rozsądku, sprawiedliwość w nim mieszkała, a teraz zabójcy!

22. Twe srebro żużlem się stało, wino twoje z wodą zmieszane.

23. Twoi książęta zbuntowani, wspólnicy złodziei; wszyscy lubią podarki, gonią za wynagrodzeniem. Nie oddają sprawiedliwości sierocie, sprawa wdowy nie dociera do nich.

24. Przeto [taka jest] wyrocznia Pana, Boga Zastępów, Wszechwładcy Izraela; "Ach! uraduję się kosztem moich wrogów, pomszczę się na mych nieprzyjaciołach.

25. Obrócę rękę moją na ciebie, wypalę do czysta twą rudę i usunę cały twój ołów.

26. Przywrócę twoich sędziów jak dawniej, i twoich radnych jak na początku. Wówczas cię nazwą: Miastem Sprawiedliwości, Grodem Wiernym".

27. Syjon okupi się poszanowaniem prawa, a jego nawróceni sprawiedliwością.

28. Buntownicy zaś i grzesznicy razem będą starci, a odstępujący od Pana wyginą.

29. Zaiste, wstyd wam będzie z powodu terebintów, któreście umiłowali, zarumienicie się wobec gajów, któreście obrali sobie.

30. Bo będziecie jak terebint ze zwiędłym listowiem i jak ogród, w którym nie ma wody.

31. I stanie się mocarz podpałką, a dzieło jego iskrą. Zapłoną razem oboje, a nikt nie ugasi.

1. Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:

2. Stanie się na końcu czasów, że góra¹ świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną,

3. mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem".