1. Jeśli, synu, nauki me przyjmiesz i zachowasz u siebie wskazania,

2. ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności nakłonisz swe serce,

3. tak, jeśli wezwiesz rozsądek, przywołasz donośnie rozwagę,

4. jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i pożądać jej będziesz jak skarbów

5. to bojaźń Pańską zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga.

6. Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego – wiedza, roztropność:

7. dla prawych On chowa swą pomoc, On – tarczą żyjącym uczciwie.

8. On strzeże ścieżek prawości, ochrania drogi pobożnych.

9. Wtedy sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność – i każdą dobrą ścieżkę,

10. gdyż mądrość zagości w twym sercu, wiedza ucieszy twą duszę.

11. Rozwaga pilnować cię będzie, roztropność na straży twej stanie.

12. Ustrzeże cię od drogi występku, od ludzi mówiących przewrotnie,

13. co opuścili ścieżki prawości, by chodzić mrocznymi drogami?

14. radością ich czynić nieprawość, ze zła, przewrotności się cieszą,

15. bo drogi ich pełne są fałszu i błądzą po swoich ścieżkach.

16. Aby cię ustrzec przed cudzą żoną, przed obcą, co mowę ma gładką,

17. co przyjaciela młodości rzuciła, Bożego przymierza niepomna.

18. Już dom jej ku śmierci się chyli, ku cieniom [Szeolu] jej droga:

19. każdy, kto idzie do niej, nie wraca, nie odnajdzie ścieżek życia.

20. Dlatego będziesz iść drogą prawych, trzymać się ścieżek uczciwych;

21. gdyż ludzie prawi ziemię posiądą, uczciwi rozmnożą się na niej;

22. nieprawych wygładzą z ziemi, z korzeniami wyrwie się przewrotnych.