20. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.

21. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem.

22. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny,

23. mężczyzna powiedział: "Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta".

24. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

25. Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu¹.

1. A wąż² był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: "Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?"

2. Niewiasta odpowiedziała wężowi: "Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy,

3. tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli".

4. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: "Na pewno nie umrzecie!

5. Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło".

6. Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł.

7. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.

8. Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.³

9. Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: "Gdzie jesteś?"

10. On odpowiedział: "Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się".

11. Rzekł Bóg: "Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?"

12. Mężczyzna odpowiedział: "Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem".

13. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: "Dlaczego to uczyniłaś? " Niewiasta odpowiedziała: "Wąż mnie zwiódł i zjadłam".

14. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: "Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.

15. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę."⁴

16. Do niewiasty powiedział: "Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą".

17. Do mężczyzny zaś [Bóg] rzekł: "Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: Nie będziesz z niego jeść – przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia.

18. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli.

19. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!"

20. Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.

_______________________________

¹ (Rdz 2, 20–25) Bóg, nie człowiek, ustanowił prawo małżeństwa, dlatego małżeństwo jest święte. W jedności małżeńskiej mąż i żona stają się jednym ciałem, co św. Paweł nazywa "wielką tajemnicą". Ta wielka tajemnica prowadzi nas do jeszcze większej tajemnicy: małżeństwa Chrystusa z Oblubienicą, Cerkwią (Ef 5, 22–33). 

² (Rdz 3, 1–7) Wąż to diabeł. Kusi Ewę obietnicą przebóstwienia ("tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło"). Jednak przebóstwienie przychodzi tylko przez posłuszeństwo Bogu. Wolna wola była pierwszą rzeczą, która ucierpiała w upadku człowieka, a więc i ona jako pierwsza rzecz potrzebuje uzdrowienia w człowieku (św. Jan Damasceński). 

³ Upadły człowiek ma upadłą wolę, dlatego ma skłonność do uciekania przed Bogiem. Lecz łaska Chrystusa uzdrawia wolę tych, którzy powracają do Niego przez pokajanie. 

⁴ Potomstwem niewiasty jest najpierw Chrystus, a następnie Jego Cerkiew. Potomstwem węża są ci, którzy odrzucili Chrystusa i podążyli za diabłem. Chrystus zmiażdżył głowę diabła na krzyżu.