1. Zaiste, oto Pan, Pan Zastępów odejmie Jerozolimie i Judzie wszelką podporę – cały zapas chleba i cały zapas wody –

2. mocarza i wojownika, sędziego i proroka, i wieszczka i starszego,

3. pięćdziesiątnika i magnata, radnego i biegłego w magii, i znającego czary.

4. "Książętami ustanowię im chłopców, młokosy będą panować nad nimi".

5. Ludzie gnębić będą jeden drugiego i przyjaciel przyjaciela. Wyrostek sponiewiera starca, i prostak dostojnika.

6. Toteż uchwyci się jeden swego brata w ojcowskim domu: "Ty masz płaszcz, bądź naszym wodzem; weźmijże w ręce tę ruinę!"

7. Ten zaś się podniesie owego dnia mówiąc: "Nie jestem lekarzem. W mym domu nie ma chleba ni szaty. Nie czyńcie mnie wodzem ludu!"

8. Zaiste Jeruzalem upada i Juda się wali, bo przeciw Panu są ich słowa i czyny, by oczy Jego chwały obrażać.

9. Stronniczość ich świadczy przeciw nim, jak Sodoma ogłaszają swój grzech, nie ukrywają [go]. Biada im, bo sami sobie gotują nieszczęście.

10. Szczęśliwy sprawiedliwy, bo pozyska dobro; zażywać będzie owocu swych czynów.

11. Biada złemu, bo odbierze zło; bo według czynów jego rąk mu odpłacą.

12. Ach, mój lud! Młokos go ciemięży i kobiety nim rządzą. Ludu mój! Przywódcy twoi cię zwodzą, i burzą drogę, którą kroczysz,

13. Pan powstał, by wszcząć rozprawę, stoi, by toczyć spór ze swoim ludem.

14. Pan wchodzi na rozprawę ze starszymi swego ludu i z jego książętami: "To wyście spustoszyli winnicę, coście biednemu zrabowali, jest w waszych domach."

_______________________________