1. Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?

2. Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada,

3. przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi:

4. "Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,

5. prostacy – mądrości się uczcie, nierozumni – nabierzcie rozsądku!

6. Słuchajcie, mówię rzeczy wzniosłe, z warg moich wychodzi prawość,

7. podniebienie me prawdę podaje, wstrętna mym wargom nieprawość.

8. Moje wszystkie mowy są słuszne¹ – obcy mi fałsz i krętactwo –

9. dla rozumnych one wszystkie są jasne, prawe dla tych – co mądrość posiedli.

10. Nabądźcie moją naukę – nie srebro, raczej wiedzę – niż złoto najczystsze;

11. bo mądrość cenniejsza od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy?.

12. Jam Mądrość – Roztropność mi bliska, posiadam wiedzę głęboką.

13. Bojaźnią Pańską – zła nienawidzić. Nie znoszę dumy, złych dróg, wyniosłości ust przewrotnych.

14. Moja jest rada i stałość, moja – rozwaga, potęga.

15. Dzięki mnie królowie panują, słusznie wyrokują urzędnicy.

16. Dzięki mnie rządzą władcy i wielmoże – rządcy prawowierni.

17. Tych kocham, którzy mnie kochają, znajdzie mnie ten, kto mnie szuka.

18. Bogactwo jest ze mną i sława, wspaniałe dobra i prawość;

19. mój owoc cenniejszy niż złoto, a plony niż srebro najczystsze.

20. Drogą prawości ja kroczę, ścieżkami sprawiedliwości,

21. by przyjaciół obsypać bogactwem i napełnić ich skarbce."