14. Mając zatem *wielkiego arcykapłana, który wszedł do nieba, Jezusa, Syna Bożego, mocno trwajmy przy wierze.

15. Nie mamy przecież arcykapłana, który nie potrafiłby współczuć w naszych słabościach, ale takiego, który podobnie jak my doznał tego wszystkiego, czego my doznajemy z wyjątkiem grzechu.

16. Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali zmiłowanie i znaleźli pomocną łaskę w potrzebie.

1. Każdy przecież arcykapłan brany jest spośród ludzi i ustanawiany nad ludźmi w sprawach Bożych, żeby składał dary i ofiary za grzechy.

2. Może on okazywać łagodność wobec niewiedzących i błądzących, ponieważ i sam doznaje słabości,

3. wszak musi tak za lud, jak i za siebie składać ofiarę za grzechy.

4. A nikt nie bierze sobie tego zaszczytu, jeśli nie jest powołany przez Boga tak jak Aaron.

5. Również i Chrystus nie sam siebie obdarzył godnością arcykapłańską, ale Ten, kto powiedział do Niego: "Synem moim jesteś, jam ciebie dziś zrodził",

6. jak i na innym miejscu mówi: "Tak jesteś kapłanem na wieki na podobieństwo Melchizedecha".

Koniec niedzieli.

_______________________________