Salomon

Prz 12, 8–22

Rozdział 12.
8. Doznaje pochwał człowiek za rozwagę, przewrotny będzie w pogardzie.
9. Lepiej być prostym, ale mieć pracę, niż pysznić się nie mając chleba.
10. Prawy uznaje potrzeby swych bydląt, a serce nieprawych okrutne.
11. Kto ziemię uprawia, nasyci się chlebem, kto ściga ułudy – z rozumu obrany.
12. Występny w złu szuka ostoi, sprawiedliwych korzeń jest bezpieczny.
13. Z winy swych ust nieprawy w potrzasku, mąż prawy uniknie nieszczęścia.
14. Każdy się syci owocem swych ust, czyn rąk człowieka odda mu zapłatę.
15. Głupi uważa swą drogę za słuszną, ale rozważny posłucha rady.
16. Głupi swój gniew objawia od razu, roztropny ukryje obelgę.
17. Prawdomówny mówi, co słuszne, a świadek fałszywy - oszustwo.
18. Nierozważnie mówić – to ranić jak mieczem, a język mądrych – lekarstwem.
19. Prawdomówny język trwa wieki, a chwilkę – język kłamliwy.
20. W sercu knujących zło – podstęp, u doradzających pokój – radość.
21. Nie spotka zło żyjących uczciwie, ale u grzesznych pełno nieszczęścia.
22. Wstrętne dla Pana są usta kłamliwe, lecz w prawdomównych ma upodobanie.



_______________________________

Biblia Tysiąclecia, wyd. IV, Pallotinum.