ap. Łukasz

Ap. 10 (Dz 4, 1–10)

Rozdział 4.
Perykopa 10.:
1. Kiedy *przemawiali do ludu, zbliżyli się do nich kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze
2. oburzeni, że nauczają lud, głosząc zmartwychwstanie umarłych w Jezusie.
3. Schwycili ich i wtrącili do więzienia, zatrzymując do następnego dnia, bo był już wieczór.
4. Wielu z tych, którzy słuchali nauki, uwierzyło, a liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
5. Następnego dnia zebrali się w Jerozolimie przełożeni, kapłani, nauczyciele Pisma
6. (arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i wszyscy z rodu arcykapłańskiego),
7. którzy wezwali uwięzionych do siebie i pytali: "Jaką mocą lub w czyim imieniu to uczyniliście?"
8. Wtedy Piotr pełen Ducha Świętego powiedział do nich: "Przełożeni ludu i kapłani!
9. Skoro oskarżacie nas o to, że uzdrowiliśmy chorego człowieka,
10. to wiedzcie zarówno wy, jak i cały lud izraelski, że on stoi przed nami zdrowy dzięki imieniu Jezusa Chrystusa, którego wyście ukrzyżowali, a Bóg wskrzesił z martwych.
Koniec wtorku.
11. To On właśnie 'stał się kamieniem węgielnym odrzuconym przez budowniczych'.
12. Nie ma bowiem poza Nim zbawienia, gdyż na świecie nie ma innego imienia danego ludziom, dzięki któremu moglibyśmy być zbawieni".






_______________________________

We wtorek drugiego tygodnia: W owym czasie, kiedy apostołowie*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal