ap. Łukasz
Ap. 12 (Dz 4, 23–31)
Rozdział 4.
Perykopa 12.:
23. Po wypuszczeniu *przybyli do swoich i opowiedzieli, co im mówili arcykapłani i starsi.
24. Gdy tego wysłuchali, modlili się wspólnie słowami: "Panie, 'Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co się w nich znajduje',
25. który powiedziałeś przez Ojca naszego, pod wpływem Ducha Świętego, ustami sługi Twojego Dawida: 'Dlaczego zbuntowały się narody i ludy knuły rzeczy próżne.
26. Powstali królowie ziemi i władcy zmówili się wspólnie przeciwko Panu i przeciwko Jego Pomazańcowi'.
27. Rzeczywiście, przeciwko świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, zmówili się w tym mieście Herod i Poncjusz Piłat z narodami pogańskimi i pokoleniami Izraela,
28. aby dokonało się to, co Twoja wola zamierzyła uczynić.
29. A teraz, Panie, wejrzyj na ich groźby i daj Twoim sługom, by z pełną odwagą głosili Twoje słowo,
30. gdyż ręka Twoja dokona uzdrowienia, a zdumiewające znaki dziać się będą w imię świętego Sługi Twojego, Jezusa".
31. A gdy się modlili, zadrżała ziemia w miejscu, gdzie się zebrali, i napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, głosząc z odwagą słowo Boże.
Koniec czwartku.
32. Wszyscy wierzący stanowili jedną duszę i jedno serce, i nikt nie mówił, że cokolwiek jest jego własnością, wszystko bowiem mieli wspólne.
33. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, życzliwość zaś ogromna towarzyszyła im wszystkim.
34. Nie było też wśród nich cierpiących niedostatku, gdyż właściciele sprzedawali swoje pola i domy, a pieniądze przynosili
35. i kładli u stóp apostołów; rozdzielano zaś każdemu według jego potrzeb.
36. Również Józef zwany przez apostołów Barnabą, to znaczy Synem Pocieszenia, Lewita, rodem z Cypru,
37. sprzedał swoją ziemię, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów.
_______________________________
W czwartek drugiego tygodnia: W owym czasie, po wypuszczeniu apostołowie*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
