ap. Łukasz
Ap. 34 (Dz 14, 6–18)
Perykopa 33.<<
Rozdział 14.
Perykopa 34.:
6. *uciekli do miast Lykaonii, do Lystry i Derbe oraz okolicy
7. i tam głosili dobrą nowinę.
8. W Lystrze żył pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy jeszcze nie chodził.
9. Słuchał on przemówienia Pawła, który spojrzał na niego przenikliwym wzrokiem, a przekonany, że ma wiarę, dzięki której może być uzdrowiony,
10. powiedział donośnym głosem: "Stań prosto na nogach!", a on poderwał się i zaczął chodzić.
11. Tłumy zaś widząc, czego Paweł dokonał, mówiły w swoim likaońskim języku: "Bogowie w ludzkiej postaci zstąpili do nas",
12. nazywając Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ Paweł wtedy przemawiał.
13. Kapłan Zeusa z podmiejskiej świątyni przyprowadził woły i przyniósł wieńce przed bramę, i razem z tłumem chciał złożyć ofiarę.
14. Słysząc to apostołowie Paweł i Barnaba rozdarli szaty i wpadli w tłum z krzykiem:
15. "Ludzie, co wy czynicie, przecież my, podobnie jak wy, jesteśmy tylko ludźmi, podlegającymi cierpieniom. Głosimy wam dobrą nowinę, abyście odstąpili od rzeczy próżnych do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, morza i wszystko, co się w nich znajduje.
16. W minionych wiekach pozwolił On wszystkim narodom chodzić własnymi drogami,
17. nie przestając jednak dawać świadectwa o sobie i udzielać dobrodziejstw: zsyłał bowiem deszcz z nieba w czasie urodzaju, dawał pokarm i radość sercom waszym".
18. Tymi słowami z trudem powstrzymywali ich od złożenia im ofiary.
Koniec środy.
19. Tymczasem z Antiochii i Ikonium przybyli Żydzi podburzając tłumy, obrzucali Pawła kamieniami i wywlekli go za miasto sądząc, że nie żyje.
20. Gdy jednak obstąpili go uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta.
_______________________________
We środę czwartego tygodnia, [w święto] Połowa Okresu Pięćdziesiątnicy: W owym czasie, Paweł i Barnaba*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
