ap. Łukasz
Ap. 49 (Dz 26, 1–5, 12–20)
Perykopa 48.<<
>>Perykopa 50.
Rozdział 26.
Perykopa 49.:
1. *Agryppa zwrócił się do Pawła: "Wolno ci mówić we własnej obronie". Wtedy Paweł wyciągnął rękę i rozpoczął obronę:
2. "Królu Agryppo! Uważam się za szczęśliwego, że mogę dziś przed tobą bronić się wobec zarzutów, jakie stawiają mi Żydzi.
3. Tym bardziej że znasz się doskonale na wszystkich zwyczajach żydowskich i spornych sprawach. Proszę cię więc, abyś mnie cierpliwie wysłuchał.
4. Wszyscy Żydzi znają moje życie. Od młodości upływało ono wśród mego narodu w Jerozolimie.
5. Znają mnie od dawna i gdyby chcieli, mogliby zaświadczyć, że żyłem jako faryzeusz wierny zasadom najsurowszej sekty religijnej.
Przestąp, [czytając Apostoł] świętego.
6. A teraz oskarżają mnie, ponieważ pokładam nadzieję w obietnicy danej przez Boga naszym ojcom,
7. której wypełnienia spodziewa się dwanaście naszych pokoleń, modląc się dniem i nocą. Królu, z powodu tej właśnie nadziei oskarżają mnie Żydzi.
8. Dlaczego uważacie za rzecz nie do wiary, że Bóg wskrzesza zmarłych?
9. Ja sam kiedyś uważałem, że trzeba wszelkimi sposobami występować przeciwko Jezusowi z Nazaretu.
10. Tak postępowałem w Jerozolimie, gdzie wielu świętych wtrąciłem do więzienia, mając pełnomocnictwa arcykapłanów. Kiedy zaś ich skazywano na śmierć, głosowałem za tym wyrokiem.
11. Wymierzając kary zmuszałem ich często do bluźnierstwa po wszystkich synagogach. Bez opamiętania i umiaru prześladowałem ich w okolicznych miastach.
Czytaj [Apostoł] świętego:
12. Z takim nastawieniem wyruszyłem do Damaszku, mając pełnomocnictwo i polecenie od arcykapłanów.
13. Królu! W samo południe, w czasie drogi ujrzałem światło z nieba, jaśniejsze od słońca, które olśniło mnie i tych, którzy ze mną jechali.
14. Gdy wszyscy upadliśmy na ziemię, usłyszałem głos skierowany do mnie w języku hebrajskim: 'Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Trudno ci wierzgać przeciwko ościeniowi'.
15. A ja zapytałem: 'Kim jesteś, Panie?' Pan odpowiedział: 'Jestem Jezusem, którego ty prześladujesz.
16. Ale podnieś się i stań na nogi. Ukazałem ci się po to, aby cię ustanowić sługą i świadkiem tego, że Mnie widziałeś i że jeszcze Mnie zobaczysz.
17. – ´Obronię cię´ przed ludem i ´przed poganami, do których cię posyłam,
18. abyś otworzył im oczy, odwrócił ich od ciemności do światła, od władzy szatana do Boga, aby przez wiarę we Mnie dostąpili odpuszczenia grzechów i dziedzictwa ze świętymi'.
19. Królu Agryppo, dlatego nie mogłem nie ulec temu widzeniu z nieba.
20. Najpierw więc nawoływałem do pokuty mieszkańców Damaszku, a potem Jerozolimy i całej Judei, a także pogan, by się nawrócili do Boga, spełniając uczynki pokutne.
Koniec świętego.
21. Z tego powodu Żydzi pochwycili mnie w świątyni i usiłowali zabić.
22. Dzięki jednak opiece Bożej żyję do dzisiejszego dnia i daję świadectwo małym i wielkim, nie nauczając nic ponad to, co już przepowiedzieli prorocy i Mojżesz:
23. że Mesjasz musi cierpieć, że jako pierwszy powstanie z martwych i stanie się światłem ludu wybranego i pogan".
24. W czasie tej obrony Festus głośno zawołał: "Szalejesz, Pawle! Wielka uczoność doprowadza cię do szaleństwa".
25. Paweł na to powiedział: "Nie szaleję, dostojny Festusie, ale wypowiadam słowa prawdy i mądrości.
26. Wie bowiem o tym król, wobec którego mówię otwarcie będąc przekonanym, że nic z tych spraw nie uszło jego uwagi, bo przecież nic nie działo się w ukryciu.
27. Czy wierzysz prorokom, królu Agryppo? Wiem, że wierzysz!"
28. A na to Agryppa do Pawła: "O mało byś mnie nie nakłonił, bym został chrześcijaninem".
29. "Dziękowałbym Bogu – powiedział na to Paweł – gdyby w krótkim lub dłuższym czasie nie tylko ty, ale wszyscy, którzy mnie dziś słuchają, stali się takimi, jak ja jestem, pominąwszy te więzy".
30. Powstał król, namiestnik, Berenika i ci, którzy z nimi siedzieli.
31. Oddalając się rozmawiali między sobą: "Człowiek ten nie popełnił nic takiego, przez co zasłużyłby na śmierć lub więzienie".
32. Agryppa zaś powiedział do Festusa: "Można by zwolnić tego człowieka, gdyby się nie odwołał do cesarza".
_______________________________
21. maja, świętemu cesarzowi Konstantynowi: W owym czasie,*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
