ap. Łukasz

Ap. 31 (Dz 12,25 – 13,12)

Rozdział 12.
Perykopa 31.:
25. Barnaba zaś i Szaweł *wykonali swe zadanie i wrócili z Jerozolimy, zabierając ze sobą Jana, którego nazywano także Markiem.
Rozdział 13.
1. W Antiochii, w tamtejszej Cerkwi, prorokami i nauczycielami byli: Barnaba i Szymon Niger, Lucjusz z Cyreny, Manahen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.
2. Gdy pełnili służbę Pańską, powiedział Duch Święty: "Wyznaczcie mi Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem".
3. Wtedy po modlitwie i poście oraz nałożeniu rąk odesłali ich.
4. Ci więc wysłani przez Ducha Świętego, udali się do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr.
5. Po przybyciu do Salaminy zaczęli w synagogach żydowskich głosić słowo Boże. Do pomocy mieli tam Jana.
6. Gdy przeszli całą wyspę aż do Pafos, spotkali tam pewnego maga, fałszywego proroka żydowskiego imieniem Bar Jezus,
7. który należał do otoczenia prokonsula Sergiusza Paulusa, człowieka mądrego. Wezwał on Barnabę i Szawła, bo pragnął posłuchać słowa Bożego.
8. Przeciwstawił się im Elymas – mag – to bowiem oznacza jego imię, i usiłował odwieść prokonsula od wiary.
9. Szaweł zaś, zwany Pawłem, pełen Ducha Świętego, przenikliwie spojrzał na niego i powiedział:
10. "Ty synu diabelski, pełen podstępu i wszelkiej podłości, wrogu wszystkiego, co prawe, czyż nie przestaniesz wykrzywiać 'prostych dróg Pańskich'?
11. Dotknie cię teraz ręka Pańska: na jakiś czas zostaniesz ślepy i słońca nie ujrzysz". Wtem nagle ogarnął go mrok i ciemności, chodził w koło i szukał kogoś, kto by go za rękę prowadził.
12. Patrząc na to prokonsul uwierzył i był głęboko przejęty nauką Pańską.
Koniec wtorku.





_______________________________

We wtorek piątego tygodnia: W owym czasie, Barnaba i Szaweł*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal