ap. Jan Teolog

Ew. J 43 (12, 36–47)

Rozdział 11.
Perykopa 43.:
36. Jak *długo światłość macie, wierzcie światłości, abyście się stali synami światłości.
To powiedział Jezus i, odszedłszy, skrył się przed nimi.
37. Takie znaki wobec nich uczynił, a nie uwierzyli w Niego,
38. aby się wypełniło Słowo przez proroka Izajasza powiedziane:
Panie, kto uwierzył temu, cośmy usłyszeli?
I ramię Pana komu zostało ukazane?
39. Dlatego nie mogli wierzyć, że – jak znów powiedział Izajasz 
40. Zaćmił ich oczy
i zasklepił ich serce,
aby nie widzieli oczami
i nie pojmowali sercem,
i nie nawrócili się, abym ich nie uzdrowił.
41. To powiedział Izajasz, gdy ujrzał chwałę Jego i opowiadał o Nim.
42. Jakkolwiek nawet wielu spośród zwierzchników uwierzyło w Niego, to jednak ze względu na faryzeuszy nie wyznawali tego, aby ich nie wyłączono z Synagogi.
43. Bardziej bowiem miłowali chwałę ludzi aniżeli chwałę Boga.
44. Jezus zaś zawołał i rzekł: – Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, lecz w Tego, który mnie posłał,
45. i kto mnie widzi, widzi Tego, który mnie posłał.
46. Ja [jestem] światłością, która na świat przyszła, aby nikt, kto wierzy we mnie, w ciemności nie trwał.
47. A jeśliby ktoś Słów moich słuchał i nie zachowywał, tego ja nie sądzę; nie przyszedłem bowiem, abym sądził świat, lecz abym świat zbawił.
Koniec środy.
48. Kto odrzuca mnie i nie przyjmuje Słów moich, ma takiego, który go sądzi: – Słowo, które wypowiedziałem, ono będzie go sądzić w Dniu Ostatnim.
49. Albowiem z siebie samego nie powiedziałem, lecz Ten, który mnie posłał, Ojciec, On sam dał mi przykazanie, co mam rzec i opowiadać.
50. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. Co więc ja powiadam, jak Ojciec mój rzekł, tak powiadam.





_______________________________

Środa szóstego tygodnia: 
Rzecze Pan do Żydów, którzy przyszli do Niego: jak*




Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).