ap. Łukasz

Ap. 43 (Dz 20, 7–12)

Rozdział 20.
Perykopa 43.:
7. Gdy zebraliśmy się pierwszego dnia po szabacie *na łamanie chleba, Paweł przemówił do nich, a ponieważ nazajutrz zamierzał odjechać, przeciągnął przemówienie aż do północy.
8. W sali na piętrze, gdzieśmy się zebrali, paliło się wiele lamp.
9. Na oknie siedział młodzieniec Eutyches; zmorzony snem w czasie przemówienia Pawła spadł z trzeciego piętra i podniesiono go nieżywego.
10. Paweł zszedł na dół, podbiegł do niego, podniósł go i powiedział: "Nie martwcie się, on żyje".
11. Wrócił na górę, łamał chleb, spożywał go, a potem rozmawiał z nimi jeszcze długo, aż do świtu. Takie było ich rozstanie.
12. Chłopca zaś przyprowadzono żywego, z czego się ogromnie cieszyli.
Koniec soboty.
13. My wcześniej wyruszyliśmy na statek i odpłynęliśmy do Assos, skąd mieliśmy zabrać Pawła, tak bowiem zarządził, zamierzając odbyć tę drogę pieszo.
14. Kiedy więc spotkał się z nami w Assos, wzięliśmy go ze sobą i przybyliśmy do Mityleny,
15. skąd znowu odpłynęliśmy i następnego dnia znaleźliśmy się na wysokości Chios. Nazajutrz zawinęliśmy do Samos, a w dzień później przybyliśmy do Miletu.



_______________________________

W sobotę szóstą [po Passze]: W owym czasie, pierwszego dnia po szabacie gdy zebrali się uczniowie*




Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal