13. *Abraham – jak i potomstwo jego – nie dzięki Prawu otrzymał obietnicę, że świat stanie się jego własnością, lecz dzięki usprawiedliwieniu wynikającemu z wiary.

14. Jeśli właścicielami stają się ci, którzy podlegają Prawu, wówczas daremna jest wiara i nieskuteczna obietnica.

15. Prawo bowiem rozpala karzący gniew. Tam zaś, gdzie nie ma Prawa, nie ma wykroczenia.

16. A dlatego można stać się właścicielem dzięki wierze, że jest to wynikiem daru i że obietnica z całą pewnością dotyczy całego potomstwa – nie tylko tego, które według Prawa jest potomstwem Abrahama, lecz i tego, które wywodzi się z wiary Abrahama, ojca nas wszystkich.

17. Tak też napisano: "Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów". Zawierzył on Bogu, Temu, który ożywia umarłych i powołuje do bytu to, co nie istnieje.

18. Abraham wbrew nadziei – w oparciu jednak o nadzieję – uwierzył, że on właśnie stanie się ojcem wielu narodów, zgodnie z tym, co mu powiedziano: "Tak będzie istnieć twe potomstwo".

19. I nie osłabła jego wiara, choć widział obumarłe swe ciało – miał już prawie sto lat – i obumarłe łono Sary.

20. Dzięki obietnicy danej przez Boga nie poddał się zwątpieniu, przeciwnie, wzmocnił swą wiarę, czcząc w ten sposób Boga.

21. Był przekonany, że Ten, który daje obietnicę, zdolny też jest ją spełnić.

22. Dlatego również to "uznano mu za usprawiedliwienie".

23. Nie tylko ze względu na niego napisano: "uznano mu",

24. lecz i ze względu na nas, którym uzna się to za usprawiedliwienie – nam, co uwierzyliśmy w Tego, który wskrzesił Jezusa, Pana naszego.

25. On to został wydany z powodu naszych wykroczeń i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia.

Koniec środy.

_______________________________