22. Wszak wiemy, *że całe stworzenie cierpi straszne udręki aż do tej pory.

23. Zresztą nie tylko ono, ale i my, którzy posiadamy Ducha dającego gwarancję przyszłej chwały, cierpimy, wyczekując pełnego synostwa – odkupienia naszego ciała.

24. W tej chwili zbawienie jeszcze jest przedmiotem nadziei. Któż bowiem spodziewać się będzie tego, na co już patrzy?

25. Jeżeli więc spodziewamy się tego, czego nie widzimy, to tego też wytrwale oczekujemy.

26. W ten sam sposób Duch wspiera nas w naszej słabości. Nie wiem bowiem, o co i w jaki sposób mamy się modlić, dlatego sam Duch wstawia się za nami przez niewyrażalne błagania.

27. Bo Ten, który doskonale zna wnętrze człowieka, wie, jakie jest pragnienie Ducha. Duch przecież zgodnie z wolą Bożą wstawia się za świętymi.

Koniec czwartku.

_______________________________