11. Pismo bowiem *mówi: "Każdy, kto wierzy w Niego, nie dozna wstydu".

12. Bo nie ma różnicy między Żydem i Grekiem, gdyż Ten sam jest Panem wszystkich, hojnym dla wszystkich, którzy Go wzywają.

13. Każdy bowiem, kto wezwie imienia Pana, dostąpi zbawienia.

14. Jakże więc będą Go wzywać, skoro nie uwierzyli w Niego? A jak będą wierzyć, skoro nie usłyszeli o Nim? Jak zaś będą słyszeć, skoro im nikt o Nim nie głosi?

15. A jak ktoś będzie głosił, skoro nie został wysłany? Tak też napisano: "Jak piękne stopy tych, którzy głoszą dobro!"

16. Nie wszyscy jednak dali posłuch ewangelii. Izajasz bowiem mówi: "Panie, któż uwierzył naszemu nauczaniu".

17. Wiara więc rodzi się z przyjęcia słowa, a przyjęcie to następuje dzięki słowu samego Chrystusa.

18. Powiadam jednak: Czyż nie mieli możności usłyszeć? – Bynajmniej. "Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa".

19. Pytam jednak: Czyż Izrael nie zrozumiał? Już Mojżesz powiada: "Przywiodę was do zazdrości z powodu ludu, który nie jest moim, przywiodę was do gniewu wobec niemądrego ludu".

20. Izajasz natomiast nie lęka się powiedzieć: "Znaleźli Mnie ci, którzy Mnie nie szukali, objawiłem się tym, którzy nie pytali o Mnie".

21. O Izraelu zaś mówi: "Przez cały dzień wyciągałem ręce do ludu, który nie pozwala się pouczyć i który Mi się sprzeciwia".

1. Pytam więc: Czyżby Bóg odrzucił swój lud? Na pewno nie! Wszak i ja jestem Izraelitą, z rodu Abrahama, z pokolenia Beniamina.

2. "Bóg nie odrzucił swego ludu", który uprzednio poznał.

Koniec wtorku.

_______________________________