ap. Łukasz
Ew. Łk 14 (4, 22–30)
Perykopa 13.
>>Perykopa 15.
Rozdział 4.
Perykopa 14.:
22. A wszyscy przyświadczali Mu i zdumiewali się Słowami łaski wychodzącymi z ust Jego.
*I mówili: – Czyż ten nie jest synem Józefa?
23. I rzekł do nich: – Pewnie powiecie mi to przysłowie: „Lekarzu, ulecz się sam!” To, o czym słyszeliśmy, że stało się w Kafarnaum, uczyń i tutaj, w ojczyźnie swojej.
24. I dodał: – Amen, mówię wam: Nikt nie jest prorokiem we własnym kraju.
25. Zaprawdę mówię wam: – Wiele wdów było w Izraelu za dni Eliasza, kiedy niebo zostało zamknięte na trzy lata i sześć miesięcy, tak że głód wielki nastał na całej ziemi,
26. a Eliasz nie został posłany do żadnej z nich, tylko do Sarepty Sydońskiej, do owdowiałej kobiety.
27. I wielu było trędowatych w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Naaman Syryjczyk.
28. I wszyscy w synagodze słysząc to, zapałali gniewem
29. i zerwawszy się, wyrzucili Go z miasta i zaciągnęli Go nad urwisko góry, na której miasto ich było zbudowane, żeby Go strącić.
30. A On, przeszedłszy między nimi, odszedł.
Koniec piątku, i świętego.
_______________________________
Piątek osiemnastego tygodnia: W tych dniach, zdumiewały się tłumy słowami łaski, wychodzącymi z ust Jezusa,*
To także 20 lipca, świętemu Eliaszowi.
Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).