ap. Paweł
Ap. 137 (1 Kor 7, 12–24)
Rozdział 7.
Perykopa 137.:
12. Jeżeli *któryś z braci ma żonę niewierzącą, a ona zgadza się z nim nadal mieszkać, niech jej nie oddala.
13. Podobnie jeżeli jakaś kobieta wierząca ma niewierzącego męża, a ten zgadza się mieszkać z nią, niech nie zrywa z nim związku małżeńskiego.
14. Mąż niewierzący zostaje bowiem uświęcony przez żonę, a żona niewierząca przez brata. Gdyby było inaczej, wasze dzieci byłyby nieczyste, a tymczasem są święte.
15. Gdyby jednak strona niewierząca chciała odejść, niech odejdzie. W takim wypadku ani brat, ani siostra nie są skrępowani jak niewolnicy, ponieważ Bóg powołał was do życia w pokoju.
16. Stąd bowiem wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę?
17. Zresztą niech każdy pozostaje w tym stanie, który mu Bóg przeznaczył i do którego powołał. W ten sposób rozporządzam we wszystkich Cerkwiach.
18. Jeżeli ktoś został powołany do wiary jako obrzezany, niech znaku obrzezania nie ukrywa. Jeżeli ktoś został powołany jako nie obrzezany, niech się obrzezaniu nie poddaje.
19. Zarówno obrzezanie jak i nie obrzezanie nie ma bowiem znaczenia, liczy się tylko przestrzeganie przykazań Bożych.
20. Każdy niechaj wytrwa w tym stanie, w jakim zastało go powołanie do wiary.
21. Zostałeś powołany jako niewolnik? Nie martw się tym! Jeśli możesz nawet uzyskać wolność, nie ubiegaj się o nią, lecz wykorzystaj swój stan.
22. Ponieważ ten, kto został powołany w Panu jako niewolnik, jest wyzwoleńcem Pana. Podobnie i ten, który został powołany jako wolny, jest niewolnikiem Chrystusa.
23. Bóg nabył was na własność za wielką cenę. Nie bądźcie zatem niewolnikami ludzi!
24. Bracia! Niech każdy wytrwa przed Bogiem w tym stanie, w jakim zastało go powołanie do wiary.
Koniec środy.
_______________________________
Środa siódmego tygodnia: Bracia, jeżeli*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
