1. My zaś, *mający trwałe przekonanie, winniśmy cierpliwie znosić słabości wątpiących, a nie troszczyć się o własne dobro.

2. Każdy z nas niech troszczy się o dobro i zbudowanie drugiego człowieka.

3. I Chrystus bowiem nie troszczył się o własne dobro, lecz jak napisano: "Spadły na Mnie złorzeczenia Tobie złorzeczących".

4. To, co niegdyś napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy – dzięki cierpliwości i pociesze, jaką dają Pisma – mieli nadzieję.

5. A Bóg, który jest źródłem tej cierpliwości i pociechy, niech wam pozwoli złączyć się wspólnym uczuciem – zgodnie z wolą Jezusa Chrystusa –

6. abyście jednogłośnie wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

7. Dlatego serdecznie przyjmujcie do siebie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas – dla Bożej chwały.

Koniec niedzieli.

_______________________________