ap. Paweł

Ap. 152 (1 Kor 12, 12–26)

Rozdział 12.
Perykopa 152.:
12. Ciało *jest jedną całością, a składa się z wielu członków. Poszczególne zaś członki, chociaż jest ich wiele, tworzą to jedno ciało. Podobnie jest z Chrystusem.
13. My wszyscy tworzymy jedno ciało, ponieważ zostaliśmy ochrzczeni w jednym Duchu: zarówno Żydzi, jak i Grecy, niewolnicy, jak i wolni. Wszyscy zostaliśmy też napojeni jednym Duchem.
14. Ciało nie składa się z jednej tylko części, lecz z wielu.
15. Gdyby noga powiedziała: "Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała", czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała?
16. Podobnie gdyby ucho powiedziało: "Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała", czy również nie należy do ciała?
17. Gdyby całe ciało było wzrokiem, to gdzież podziałby się słuch? Gdyby całe ciało było słuchem, to gdzież byłoby powonienie?
18. Bóg rozmieścił poszczególne części ciała tak, jak zechciał.
19. Gdyby tylko jedna część stanowiła całe ciało, czy można wówczas mówić o ciele? (20) Wobec tego, chociaż wiele jest członków, to ciało jest jedno.
21. Oko nie może powiedzieć ręce: "Nie potrzebuję ciebie", ani głowa nogom: "Nie potrzebuję was".
22. Wprost przeciwnie, te członki ciała, które uważamy za słabsze, są właśnie bardziej potrzebne,
23. mniej zaszczytne otaczamy większym szacunkiem, a wstydliwe traktujemy szczególnie przyzwoicie.
24. Przyzwoite członki ciała nie potrzebują takiej troski. Bóg ukształtował bowiem ciało w taki sposób, że członki, które z natury są mniej godne szacunku, obdarzył większą czcią,
25. aby w ciele nie było rozdwojenia, lecz żeby wszystkie jego członki troszczyły się wzajemnie o siebie.
26. Dlatego gdy jeden członek cierpi, pozostałe uczestniczą w jego cierpieniu, gdy zaś doznaje czci, cieszą się razem z nim.
Koniec wtorku.



_______________________________

Wtorek dziewiątego tygodnia: Bracia, ciało*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal