ap. Paweł

Ap. 177 (2 Kor 4, 13–18)

Rozdział 4.
Perykopa 177.:
13. Mamy *tego samego ducha wiary, o którym napisano: "Uwierzyłem, dlatego przemówiłem". My również wierzymy i dlatego przemawiamy.
14. Wiemy przecież, że Ten, który wskrzesił Pana Jezusa, i nas razem z Jezusem wskrzesi i wraz z wami postawi przed swoim trybunałem.
15. Wszystko to czynimy dla was, aby łaska pomnożona na skutek wzrastającej liczby wiernych spotęgowała dziękczynienie na chwałę Bożą.
16. Dlatego nie zniechęcamy się. Chociaż nasze doczesne ludzkie ciało ulega zniszczeniu, to jednak życie wewnętrzne odnawia się z dnia na dzień.
17. Lekkie bowiem utrapienia, które teraz znosimy, przyniosą w wieczności bardzo wielką chwałę nam,
18. którzy wpatrujemy się nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To, co widzialne, trwa tylko do czasu, a to, co niewidzialne, trwa wiecznie.
Koniec piątku.



_______________________________

Piątek jedenastego tygodnia: Bracia, mając*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal