1. Zdarzyło się też, kiedy w szabat szedł *przez zboże, a uczniowie Jego zrywali i jedli kłosy, rozcierając [je] rękoma,

2. że jacyś faryzeusze rzekli: – Cóż to czynicie, na co się nie pozwala w szabat?

3. I odpowiadając im, Jezus rzekł: – Czy o tym nie czytaliście, co Dawid uczynił, kiedy zgłodniał, on i ci, co z nim byli?

4. Jak wszedł do Domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, które godzi się jeść tylko kapłanom, jadł i dał tym, którzy z nim byli.

5. I mówił im: – Panem szabatu jest Syn Człowieczy.

6. W inny zaś szabat zdarzyło się, że wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek z prawą ręką uschłą.

7. Podpatrywali Go znawcy Pisma i faryzeusze, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go.

8. On zaś znając ich myśli, rzekł do mężczyzny, który miał uschłą rękę: – Podnieś się i stań pośrodku! I powstawszy, stanął.

9. Do nich zaś Jezus rzekł: – Zapytam was: czy godzi się w szabat czynić dobrze, czy źle? Duszę zbawić czy zgubić?

10. I powiódłszy wzrokiem po nich wszystkich, rzekł mu: – Wyciągnij swą rękę. Uczynił to i ręka została mu przywrócona.