1. Potem wyznaczył Pan innych siedemdziesięciu [dwóch] *i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejsca, dokąd sam miał dotrzeć.

2. Mówił do nich: – Żniwo wprawdzie wielkie, ale mało pracowników; proście więc Pana żniwa, żeby wysłał pracowników na żniwo swoje.

3. Idźcie! Oto posyłam was jak baranki między wilki.

4. Nie noście sakiewki ani torby, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie wylewnie.

5. Do którego zaś domu byście weszli, mówcie najpierw: – Pokój domowi temu.

6. I jeśli by tam był syn pokoju, spocznie na nim pokój wasz; jeśli nie – wróci do was.

7. Pozostańcie w tym [samym] domu, jedząc i pijąc to, co mają; wart jest bowiem pracownik swojej zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu.

8. A gdybyście weszli do jakiegoś miasta i przyjęliby was, jedzcie to, co wam podadzą,

9. i uzdrawiajcie w nim chorych. Mówcie im: – Przybliżyło się do was Królestwo Boże.

10. A gdybyście weszli do jakiegoś miasta i nie przyjęliby was, wychodząc na jego ulice, mówcie:

11. – Pył z waszego miasta, który osiadł na naszych stopach, strzepujemy wam, jednakże to wiedzcie, że przybliżyło się Królestwo Boże.

12. Powiadam wam: – W ów Dzień znośniej będzie Sodomie niż miastu owemu.

13. Biada ci, Korozain! Biada ci, Betsaido! Gdyby bowiem w Tyrze i Sydonie wydarzyły się tak potężne dzieła, które wydarzyły się wśród was, dawno by, siedząc w worze i popiele, nawróciły się.

14. Dlatego też znośniej będzie Tyrowi i Sydonowi na sądzie niżeli wam.

15. I ty, Kafarnaum, czy aż do nieba będziesz podniesione? Aż do Hadesu będziesz strącone!