26. I dopłynęli do krainy Gerazeńczyków, *która jest naprzeciw Galilei.

27. A gdy zstąpił na ląd, wyszedł Mu naprzeciw z miasta pewien mężczyzna mający demony. Już od dawna nie wkładał odzienia i nie przebywał w domu, ale w grobowcach.

28. Widząc Jezusa, krzyknąwszy, przypadł do Niego i donośnym głosem zawołał: – Co ci do mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Błagam cię, nie męcz mnie!

29. Albowiem nakazywał duchowi nieczystemu wyjść z człowieka. Bo od dłuższego czasu porywał był go gwałtownie; wiązany był łańcuchami i trzymany w okowach, lecz rozrywając więzy, gnany był przez demona na pustkowia.

30. Zapytywał go Jezus: – Jak ci na imię? On zaś rzekł: – Legion! Albowiem liczne demony weszły w niego.

31. I prosiły Go, aby im nie kazał odchodzić do otchłani.

32. Było tam zaś duże stado świń pasące się na górze. I poprosiły Go [demony], aby pozwolił im w nie wejść. I pozwolił im.

33. Gdy zaś demony wyszły z człowieka, weszły w świnie i runęło stado z urwiska do jeziora, i utopiło się.

34. Widząc zaś, co się stało, ci, którzy paśli, uciekli i rozpowiedzieli [to] w mieście i po zagrodach.

35. Wyszli więc [ludzie], by zobaczyć, co się stało, i przyszli do Jezusa, i znaleźli tego człowieka, z którego wyszły demony, odzianego, zdrowego na umyśle, siedzącego u stóp Jezusa. I przestraszyli się.

36. Opowiedzieli zaś im ci, którzy widzieli, jak opętany przez demony został uratowany.

37. I poprosiło Go całe mnóstwo mieszkańców krainy gerazeńskiej, aby odszedł od nich. Albowiem ogarnął ich strach wielki. On zaś wszedłszy do łodzi, zawrócił.

38. Prosił Go zaś mężczyzna, z którego wyszły demony, aby mógł z Nim być. Odesłał go jednak, mówiąc:

39. – Wróć do domu swego i opowiadaj o tym, co ci Bóg uczynił. I odszedł, rozgłaszając po całym mieście, co mu uczynił Jezus.