1. I stało się, gdy On *trwał gdzieś na modlitwie i skończył ją, że któryś z Jego uczniów powiedział do Niego: – Panie, naucz nas modlić się, jak Jan nauczył swoich uczniów.

2. Odrzekł im: – Kiedy się modlicie, mówcie:

Ojcze,

Niech się święci imię Twoje,

Niech przyjdzie Królestwo Twoje,

3. Chleba naszego niezbędnego daj nam dnia każdego.

4. I odpuść nam grzechy nasze,

bo i my odpuszczamy każdemu dłużnikowi naszemu.

I nie wystawiaj nas na próbę.

5. I powiedział do nich: – Kto z was ma przyjaciela, pójdzie do niego w środku nocy i powie mu: – Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby,

6. gdyż przyjaciel mój przybył do mnie prosto z drogi i nie mam mu co podać.

7. A tamten z wnętrza [izby] powiedziałby: – Nie trudź mnie, drzwi już są zaryglowane, a ja z dziećmi jestem w łóżku, nie mogę wstać i ci podać.

8. Powiadam wam: – Jeśli nawet nie dlatego wstanie i da mu, że jest przyjacielem jego, wstanie i da mu, ile potrzebuje, dla nieustępliwości jego.

9. I ja wam powiadam: – Proście, a dane wam będzie, szukajcie, a znajdziecie, dobijajcie się, a otworzone wam będzie.

10. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, kto szuka, znajduje, a temu, kto się dobija, otworzą.