ap. Paweł
Ap. 174 (2 Kor 3, 12–18)
Rozdział 3.
Perykopa 174.:
12. Mając zatem *taką nadzieję, korzystamy z wielkiej swobody działania.
13. Nie postępujemy tak jak Mojżesz, który "kładł zasłonę na swoje oblicze", aby synowie Izraela nie przypatrywali się zanikaniu chwały, które było symbolem przemijania jego posługi.
14. Stępiały ich umysły, ponieważ aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona okrywa ich podczas czytania Starego Przymierza. Nie została ona z nich zdjęta, ponieważ usuwa ją dopiero Chrystus.
15. I tak aż do dnia dzisiejszego zasłona spoczywa na ich sercach, kiedy czytają Mojżesza.
16. Skoro jednak ktoś nawraca się do Pana, zasłona opada.
17. Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam jest i wolność.
18. My wszyscy natomiast z odsłoniętym obliczem oglądamy jak w zwierciadle chwałę Pana i przemieniamy się w ten sam obraz, osiągając coraz większy stopień chwały, a sprawcą tego jest Pan – Duch.
Koniec soboty.
_______________________________
Sobota dwudziestego pierwszego tygodnia: Bracia, mając*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal