40. Gdy Jezus powrócił, powitał Go tłum, wszyscy bowiem czekali na Niego.

41. A oto przyszedł mężczyzna *imieniem Jair, który był przełożonym synagogi, i padłszy do stóp Jezusa, prosił Go, by wszedł do jego domu,

42. ponieważ jego córka, jedynaczka, lat około dwunastu, była umierająca. Gdy szedł, tłumy napierały na Niego.

43. A kobieta, która od dwunastu lat miała krwotoki i która [wydała na lekarzy wszystko, co miała na życie,] przez nikogo nie mogła być wyleczona,

44. przystąpiwszy z tyłu, dotknęła kraju Jego szaty i natychmiast ustąpiły jej krwotoki.

45. Jezus zapytał: – Kto mnie dotknął? Gdy wszyscy się wypierali, Piotr powiedział: – Mistrzu, tłumy Cię otaczają i cisną się.

46. Jezus zaś rzekł: – Dotknął mnie ktoś, znam bowiem moc, która ze mnie wyszła.

47. Kobieta widząc, że nie zdołała się ukryć, drżąc, przyszła i przypadłszy do Niego, opowiedziała wobec całego ludu, z jakiej przyczyny Go dotknęła i jak natychmiast została uzdrowiona.

48. On zaś powiedział jej: – Córko, wiara twoja wybawiła cię, idź w pokoju!

49. Gdy On jeszcze mówił, przychodzi ktoś [z domu] przełożonego synagogi, mówiąc mu: – Córka twoja umarła, nie trudź już Nauczyciela!

50. Jezus zaś, usłyszawszy [to], odpowiedział mu: – Nie bój się, tylko uwierz, a będzie uratowana.

51. A przyszedłszy do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą poza Piotrem, Janem i Jakubem oraz ojcem i matką dziewczynki.

52. Wszyscy zaś ją opłakiwali i uderzali się w piersi. On natomiast powiedział: – Nie płaczcie, nie umarła bowiem, ale śpi.

53. I naśmiewali się z Niego, wiedząc, że umarła.

54. On zaś wziąwszy ją za rękę, zawołał, mówiąc: – Dziewczynko, wstań!

55. I powrócił duch jej, i natychmiast wstała, i polecił dać jej jeść.

56. Rodzice jej wychodzili z siebie ze zdumienia, On zaś nakazał im nic nikomu nie mówić o tym, co się stało.