ap. Paweł

Ap. 305 (Hbr 2, 2–10)

Rozdział 2.
Perykopa 305.:
2. Jeśli bowiem *słowo wypowiedziane przez aniołów okazało się tak prawomocne, że wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo zostało słusznie ukarane,
3. to jakżeż my ocalejemy, jeśli nie zatroszczymy się o tak cenne zbawienie? Najpierw było ono ogłaszane przez Pana, następnie zostało nam przekazane jako pewne przez tych, którzy je słyszeli.
4. Sam Bóg dołączył swoje świadectwo przez znaki, cuda i różnorodne czyny wykazujące moc oraz przejawy działania Ducha Świętego rozdzielane według Jego upodobania.
5. Przecież nie aniołom poddał ten przyszły świat, o którym mówimy.
6. Ktoś to już przecież gdzieś stwierdził, mówiąc: "Kim jest człowiek, że pamiętasz o nim, czy syn człowieczy, że nim się zajmujesz?
7. Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś,
8. wszystko poddałeś pod jego stopy". Skoro zatem poddał wszystko, nie zostawił niczego, co byłoby mu niepoddane. A przecież obecnie widzimy, że nie wszystko jest mu poddane.
9. Owym zaś "niewiele mniejszym od aniołów" jest, jak widzimy, Jezus przez śmierć męczeńską "chwałą i czcią uwieńczony", skoro z łaski Bożej za wszystkich umarł.
10. Wypadało przecież, żeby Ten, dla którego jest wszystko i przez którego wszystko się stało, gdy miał doprowadzić wielu synów do chwały, uczynił pierwszego sprawcę ich zbawienia doskonałym przez cierpienie.
Koniec bezcielesnym.



_______________________________

Listopada w ósmy dzień, archaniołom: Bracia, jeśli**



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal