ap. Paweł
Ap. 267 (1 Tes 2,20 – 3,8)
Perykopa 266.
>>Perykopa 268.
Rozdział 2.
Perykopa 267.:
20. z którego dumni będziemy przed Panem naszym Jezusem w chwili Jego przyjścia? [Jesteście bowiem *naszą chwałą i radością.]
Rozdział 3.
1. Ponieważ nie mogliśmy dłużej tego znosić, postanowiliśmy sami pozostać w Atenach,
2. a Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego w głoszeniu ewangelii Chrystusowej, wysłaliśmy z poleceniem, aby was umocnił i zachęcił do wytrwania w waszej wierze,
3. tak aby się nikt nie zachwiał w obecnych udrękach. Sami bowiem wiecie, że do tego jesteśmy wezwani.
4. Już wtedy, gdy byliśmy wśród was, zapowiadaliśmy, że będziemy cierpieć udręki, tak też – jak wiecie – się stało.
5. Nie mogąc dłużej tego znosić, posłałem go do was, aby zasięgnąć wiadomości o wierze waszej, czy przypadkiem nie zwiódł was kusiciel i czy nasz trud nie poszedł na marne.
6. Dopiero co przybył od was Tymoteusz i przyniósł nam dobre nowiny o waszej wierze i miłości wzajemnej i o tym, że zawsze macie nas we wdzięcznej pamięci i tęsknicie za naszym widokiem, podobnie jak my za waszym.
7. Wy i wasza stałość w wierze są nam pociechą w naszych przeciwnościach i udręce.
8. Ożyliśmy bowiem na wieść, że mocno stoicie przy Panu.
Koniec poniedziałku.
_______________________________
W poniedziałek dwudziestego czwartego tygodnia: Bracia, jesteście*
Tłumaczenie na podstawie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
