ap. Łukasz

Ap. 32 (Dz 13, 13–24)

Rozdział 13.
Perykopa 32.:
13. Paweł *ze swoim otoczeniem odpłynął z Pafos i przybył do Perge w Pamfilii. Jan natomiast odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy.
14. Następnie opuścili Perge, przybli do Antiochii Pizydyjskiej, gdzie w dzień szabatu udali się do synagogi i usiedli.
15. Kiedy przeczytano urywek z Prawa i Proroków, przełożeni synagogi zwrócili się do nich: "Bracia! Jeśli chcecie przekazać jakieś słowo pociechy ludowi – mówcie".
16. Na to wstał Paweł, dał znak ręką i przemówił: "Izraelici i bojący się Boga, słuchajcie!
17. Bóg Izraela – tego właśnie ludu – wybrał ojców naszych i wywyższył ten lud w czasie pobytu na obczyźnie w ziemi egipskiej, 'On też wywiódł go z tej ziemi swym potężnym ramieniem',
18. a przez czterdzieści lat 'znosił ich cierpliwie na pustyni;
19. wyniszczył siedem szczepów w ziemi Kanaan', a mniej więcej po czterystu pięćdziesięciu latach
20. oddał im na własność ich ziemię; następnie dał im sędziów aż do proroka Samuela.
21. Potem zażądali króla i dał im Bóg na czterdzieści lat Saula, cyna Cisa, człowieka z pokolenia Beniamina.
22. A gdy go odrzucili, powołał im na króla Dawida, któremu wystawił takie świadectwo: 'Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka według serca mego, który spełni we wszystkim moją wolę'.
23. Z tego to właśnie pokolenia, zgodnie z obietnicą, wyprowadził Izraelowi Zbawcę Jezusa,
24. którego przyjście poprzedziło głoszenie przez Jana chrztu nawrócenia dla całego ludu izraelskiego.
Koniec środy.





_______________________________

W środę piątego tygodnia: W owym czasie, Paweł*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal