ap. Paweł

Ap. 190 (2 Kor 10, 7–18)

Rozdział 9.
Perykopa 190.:
7. Jeżeli ktoś *jest pewny, że należy do Chrystusa, to niech pomyśli także o tym, że podobnie jak on należy do Chrystusa, tak samo i my.
8. Gdybym jeszcze bardziej chlubił się z władzy, którą Pan nas obdarzył, abym was budował, a nie burzył - nie wstydziłbym się tego.
9. W przeciwnym razie wyglądałoby na to, że chcę was straszyć listami.
10. "Listy – powiadają bowiem – są groźne i mocne, lecz gdy zjawi się osobiście, jest słaby, a jego słowo nic nie znaczy".
11. Kto tak mówi, niech sobie zapamięta, że jakie jest nasze słowo w listach, gdy jesteśmy nieobecni, takimi okażemy się w czynie, gdy przybędziemy.
12. Nie mamy odwagi zaliczać się do tych, którzy polecają siebie samych, lub się z nimi porównywać. Nie postępują oni rozsądnie, mierząc siebie swoją własną miarą i porównując się tylko ze sobą.
13. My nie będziemy chlubić się ponad miarę, lecz nasza chluba dotyczy określonego przez Boga pola działania, w którym i wy się znajdujecie.
14. Nie rozciągamy swojej władzy nad wami bezprawnie, tak jakbyśmy jeszcze nie dotarli do was, ponieważ dotarliśmy do was z ewangelią o Chrystusie.
15. Nie chlubimy się ponad miarę kosztem cudzych trudów. Mamy jednak nadzieję, że wraz ze wzrostem waszej wiary coraz bardziej będzie się powiększał teren naszego działania
16. i z ewangelią wyjdziemy poza wasze granice, nie chlubiąc się tym, czego już inni dokonali.
17. "Kto się chlubi, niech w Panu się chlubi".
18. Nie ten zasługuje na uznanie, kto sam siebie poleca, lecz ten, kogo Bóg poleca.
Koniec czwartku.



_______________________________

Czwartek trzynastego tygodnia: Bracia, jeżeli ktoś*



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal