17. I zstąpiwszy z nimi, stanął *na równinie i [był tam] tłum wielki uczniów Jego i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem, i z przymorza [koło] Tyru i Sydonu,

18. którzy przyszli, aby Go usłyszeć i uleczyć się ze swych chorób. Także dręczeni przez duchy nieczyste byli uzdrawiani.

19. A cały tłum próbował Go dotknąć, moc bowiem z Niego wychodziła i leczyła wszystkich.

Koniec czwartku.

20. On zaś, podniósłszy oczy na swych uczniów, mówił:

Błogosławieni ubodzy,

albowiem wasze jest Królestwo Boże.

21. Błogosławieni głodni teraz,

albowiem nasyceni będziecie.

Błogosławieni płaczący teraz,

albowiem roześmiejecie się.

22. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i kiedy was wyrzucą i zelżą, i wymażą imię wasze jako niegodziwe ze względu na Syna Człowieczego.

23. Weselcie się w ów dzień i skaczcie z radości. Oto bowiem nagroda wasza wielka jest w niebie.

Koniec piątku, i świętych mnichów.