18. Mówił więc: *– Do czego podobne jest Królestwo Boże i do czego je porównam?

19. Podobne jest do ziarna gorczycy, które wziąwszy, człowiek zasiał w ogrodzie swoim. I wyrosło, i stało się drzewem, i ptaki niebieskie zagnieździły się w jego gałęziach.

20. I znowu powiedział: – Do czego porównam Królestwo Boże?

21. Podobne jest do zaczynu, który kobieta wziąwszy, zmieszała z trzema miarami mąki, aż się wszystko zakwasiło.

22. I przechodził przez miasta i wsie, nauczając i zmierzając do Jerozolimy.

23. Powiedział ktoś do Niego: – Panie, czy tylko niewielu będzie zbawionych? A On im odrzekł:

24. – Walczcie, aby wejść przez wąskie drzwi, bo wielu – mówię wam – będzie usiłowało wejść i nie dadzą rady.

25. Gdy pan domu wstanie i zamknie drzwi, a wy stojąc na zewnątrz, zaczniecie pukać, mówiąc: – Panie, otwórz nam, on odpowiadając, powie wam: – Nie znam was, nie wiem, skąd jesteście.

26. Wtenczas zaczniecie mówić: – Przed tobą jadaliśmy i pili, i na naszych ulicach nauczałeś.

27. I powie wam, mówiąc: – Nie znam [was], nie wiem, skąd jesteście. Precz ode mnie, wy wszyscy, którzy czynicie nieprawość!

28. Będzie tam płacz i zgrzytanie zębów, kiedy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w Królestwie Bożym, siebie zaś precz wyrzuconych.

29. I przyjdą od wschodu i zachodu, od północy i południa i spoczną przy stole w Królestwie Bożym.